2021 – Rit Terneuzen

Het beloofde een mooie zondag dag te worden met ideale fietstemperaturen, en dat werd het ook. In plaats van de verplaatsingsrit in Sint-Pieters-Leeuw was er gekozen voor de polderrit naar Terneuzen. Reden was onder andere afwisseling van parcours omdat we vorige week naar de muur van Geraardsbergen dezelfde streek hadden bezocht. Vertrek om 07.30 voor deze 140 km lange rit met een 29 fietsers weer een mooie groep. Jos S. opende traditioneel de debatten.

Langs Temse, Velle, Beveren en Verrebroek bereikten we de Zeeuwse polders. En vanaf daar was het zalig fietsen: lange rechte stukken, weinig verkeer en prachtige uitgestrekte landschappen. In het peloton was het genieten, net een familieuitstap. Ook niet te veel wind alhoewel de koptrekkers daar misschien anders over denken. Daaronder vanzelfsprekend lange Marc op zijn favoriete parcours. Ook anderen zoals Hans T. en Stijn die dit ook wel kunnen smaken en onvermoeibaar aan de kop bleven sleuren.

Ook Sven Gevers uit Ronse was net als vorige week weer van de partij. Nog voor dageraad met licht op vertrokken richting Kalfort, dan met ons naar Terneuzen en terug en daarna nog huiswaarts. Goed voor meer dan 270 km, een klassieker waardig. Chapeau, kerel!

In Terneuzen scheiden fiets- en autopaden en leidde piloot Gie de Patte in de volgwagen naar de grote markt. Niet altijd simpel in Nederland. De fietsers konden op de dijk genieten van het weidse zicht op de Westerschelde met her en der een machtig zeeschip dat metershoog boven het water uittorent.

Wegens corona had men op de markt de al ruime terrassen nog eens extra vergroot tot zelfs over het midden van het marktplein. We lieten het ons niet aan ons hart komen en genoten van een welverdiende pauze in het “café du commerce”.

Ook kleinen Eric was er voor de eerste keer dit jaar bij. En dat hebben we onderweg gehoord. Te pas en te onpas gaf hij zijn commando’s. Terecht als het om veiligheid of het juiste parcours ging. De andere keren zwegen de snelvoeters wijselijk. We kennen hem ondertussen allemaal zo’n beetje, hé.

Volgende week rit naar Waterloo wat zeker gepast is nu we dit jaar Napoleon Bonaparte herdenken die net 200 jaar geleden gestorven is. Niet alleen een groots veldheer maar ook een politicus waarvan de invloed op onze beschaving niet te onderschatten is. Maar of hij ook fietste? Daarover heb ik nog niets gelezen of gehoord. Sportief was hij wel want hij zat wel dikwijls op zijn paard, letterlijk en figuurlijk.

2021 Rit – Geraardsbergen

Vandaag 127 km en een 870 hm waaronder de muur van Geraardsbergen en de Bosberg, 2 mythische klimmen uit de Ronde van Vlaanderen. De aanloop verliep atypisch meer zuidwaarts dan gewoonlijk via Asse, Gooik en Galmaarden over rustige landwegen. Rustig is wel relatief want er waren ontzettend veel andere fietsgroepen op pad. En zo gebeurt het dat men een groep kruist en dat er van die tegenovergestelde groep een fietser om de een of andere reden valt net voor de wielen van een snelvoeter die dat niet meer kan ontwijken. Dat moest weer de Willy M. overkomen, al zo vaak pechvogel en betrokken bij valpartijen waar hij absoluut niets kon aan doen. De schade was voornamelijk materiaal: rechtse “manette” verbogen en schakelen was niet meer mogelijk. Ook pijn aan een vinger. Willy besloot dan maar om de terugweg solo af te leggen.

In Galmaarden draaide een kolonne tractoren net voor ons een straat in. Tractoren die voor onze normen traag reden, wat ons deed beslissen om de pauze hier – toch ongeveer halverwege – te nemen.

We merkten op dat diegenen die de voorbije weken nog wat moeite hadden met het tempo het week na week stukken beter doen, nietwaar Mark V. en Willy VD. Zo zie je maar dat training veel goed maakt. Doch vandaag kreeg Dirk DB het hier en daar lastig, maar hij benutte de afdalingen goed om terug bij te benen. De laatste 20 km waren er wel teveel aan en stapte hij wijselijk bij de Patte in de volgwagen.

Sven Gevers was er ook bij: helemaal van Ronse gekomen vanmorgen en via het Leirekespad teruggereden. Zijn teller stond bij thuiskomst boven de 200. Chapeau!

Voor de eerste keer echt terrasjesweer na de rit waar de Willy al op ons zat te wachten. En van dat zalige zonnetje en gerstenat hebben we zeker en verdiend genoten.

2021 Rit – Gaasbeek

Een 25 tal vertrekkers voor een 100 km en 631 hm. Vlotte rit waarin de gevestigde kopdoeners hun werk zoals gewoonlijk goed vervulden. Onderweg 2 pechvogels met lekke band en dan nog gastrijders met name Kristof en Andy.

Wat we wel merken is dat het kopmanschap dankzij de route op GPX toch een pak vlotter gaat en dat het werk van de piloot makkelijk wordt overgenomen door diegenen die vooraan zitten. Maar toch loopt het toch nog wel eens verkeerd, ook omdat die toestellen individueel soms anders reageren. Zo ook vandaag even de verkeerde richting op de terugweg in Sint-Martens-Bodegem in de Heygemstraat, die dan nog was opgebroken ook.

Achteraf werd naar goede gewoonte de dorst gelest in café Coolhem en door de vroege aankomst was er voldoende plaats op het terras aan ’t straat.

2021 Rit Wechelderzande

16 mei 2021. Twintig moedigen die er ondanks de weersvoorspelling van bakken regen toch op uit trokken.

Stipt om 08:00 werd de alternatieve rit richting Wechelderzande op gang getrokken. Dit ter vervanging van Velle-Terneuzen waar een heel deel van de rit over zwaarder door corona en maatregelen getroffen Nederlands grondgebied verloopt.

Het eerste deel van de rit was voor rekening van Frank Van De Vijver en onze voorzitter Chris Verheyden die er direct een stevig tempo in brachten. Het was voor deze 2 een uitdaging om het tempo hoog te houden want er zaten nog enkele klasbakken vlak achter hen ongeduldig hun kopbeurt af te wachten. Hans Tierens en Hans Moons om er enkele te noemen. Maar de meester van het kopwerk was zonder twijfel opnieuw René Goossens. Wat hij de laatste weken uit zijn fietsschoenen tovert is gewoon fenomenaal. En dit allemaal met het grootste gemak en die zalige smile op zijn gezicht.

Waarschijnlijk wou hij weer snel aan zijne 33er beginnen op een terras in Heindonk samen met zijne “partner in crime” Mario.

Anderen, minder getraind, verteerden de rit slechter en werd het toch wat afzien en bekkentrekken, nietwaar Marc Verheyen? 😉 Volgende keer zeker beter.

Wat lekke banden betreft verliep de rit gunstiger dan vorige week. Slechts één keer hebben we moeten halt houden en dit om de lekke band van Chris te herstellen. Een parkerschroef van 2,5 cm had zich los door de achterband geboord.

Met af en toe toch stevige tegenwind werd de rit mooi afgewerkt zodat we voor de eerste keer na de 2de coronagolf konden halt houden in ons clublokaal “Café Coolhem” en kennismaken met de nieuwe uitbaters.

Met een gemiddelde van 33,5 km/u was iedereen wel voldaan. Het voelde zwaarder aan dan de rit van vorige week die toch heel wat meer hoogtemeters telde. En dit allemaal zonder een druppel regen!

2021 Rit Kester

Eindelijk, de covid-maatregelen maakten het mogelijk om op 9 mei terug met 25 personen buiten te sporten. En of de snelvoeters dit hadden begrepen: vele enthousiastelingen om terug de eerste keer in groep te rijden.

Normaal stond de Axel-classic op de planning, maar omdat deze rit voor een stuk door Nederland loopt en men daar met maximaal 2 mag fietsen, werd er als optie gekozen voor de mooie, 125 km lange ‘Kester-rit’ van Erik Heyvaert.

Door voor deze prachtige maar zware rit te kiezen, 830 hm, wisten we dat sommigen het lastig zouden krijgen. Grootste slachtoffer was Willy Van Dijck die echt zijn dag niet had. Alles deed pijn en op de koop toe reed hij nog tweemaal plat. De ironie wil dat Willy zelf in betere tijden meermaals collega’s heeft pijn gedaan. Als gevolg was er nu toch wel enig leedvermaak te bespeuren. Maar Willy werd goed geholpen, door meerderen zelfs, en dat heeft hij geweldig geapprecieerd en verwoord in een dankmail.

De eerste keer terug samen in groep was toch weer even wennen waardoor er redelijk nerveus gereden werd. Zelfs schakelen waren er enkelen al verleerd, nietwaar Thierry ;-)?

Ook pech door vele lekke banden bleef ons niet gespaard. Buiten Willy was ook Frank hier pechvogel. En door de staat van Frank’s materiaal kan het herstellen wel effe duren :).

Op uitnodiging van Bennie konden we na de rit in corona-veilige toestand onze dorst lessen in de pas gerenoveerde kantine van Sparta Bornem.

2021 Rit 3 – Groot-Bijgaarden

Piloot Willy Meersmans had zijn best gedaan om er een aantrekkelijke rit van te maken. Richting St-Anna-Pede, Dilbeek, Groot-Bijgaarden de heuveltjes in met toch enkele kuitenbijters, goed voor een 95 km en meer dan 600 hoogtemeters. Met 23 waren we aan de start en dat betekende 3 groepen wegens coronamaatregelen (max 10): een eerste groep van 10 voor een rustig tempo en 2 groepen van 6 en 7 voor een vlotter tempo. Af en toe haasje over onderweg als er verkeerd gereden werd, een plaspauze nodig was, moest gegeten worden of gewoon omdat de ene groep sneller was dan de andere.

In ieder geval bleef de nattigheid uit en was er vooral de koude noorderwind die ons teisterde tijdens de terugrit. Bijna thuis in Londerzeel had pechvogel Willy dan nog een klapband.

Hopelijk kunnen we volgende zondag ook onze rit afwerken maar met de opduikende derde golf en mogelijk strengere maatregelen is dit nog absoluut niet zeker.

2021 Rit 2 – Meldert

14 aanwezigen voor de rit naar Meldert. Door Coronamaatregelen werd er in 2 groepen vertrokken: een groep van 6 en een groep van 7. Rene Goossens heeft zich onderweg ook nog aangesloten bij de eerste groep.

Bij het begin van de rit bleken een aantal spoorovergangen in Ruisbroek onderbroken wegens heraanleg van de spoorbodem. Terugkeren was de boodschap en gelukkig was de overweg in de vijverstraat wel open.

Alhoewel de weersverwachtingen niet echt fameus waren bleef het gedurende het grootste deel van de rit wel droog met uitzondering van de omgeving van Meldert met lichte motregen.

Piloot Willy had voor een nieuwigheid in het parcours gezorgd: een smal “geitenpad” links van de Putberg. Wel een pak makkelijker dan de slechtbollende kasseistrook waar velen een hekel aan hebben.

De 2 groepen ontmoetten elkaar per toeval tussen Oppuurs en Puurs waarna onder een zonnetje de laatste kilometers werden afgelegd.

Nieuwsbrief 04/03/2021

Beste leden,

Normaal gezien zou het nieuwe seizoen starten op zondag 7 maart 2021. Als bestuur beseffen we dat alle leden staan te popelen om van start te gaan. Doch wegens de coronamaatregelen van de overheid en in het belang van alle leden zijn we genoodzaakt om dit tot nader order uit te stellen. Wij houden U op de hoogte wanneer we terug van start gaan.

De rittenkalender voor 2021 is up-to-date gebracht op deze website.

Hopend op een spoedige start,

Het bestuur

2020 Rit 26 – Sas van Gent

Volgens de website van de VWB op 14 augustus was het terug toegestaan in de provincie Antwerpen om met maximum 50 personen in georganiseerd verband fietstochten te ondernemen. Dat is niet on dovemansoren gevallen. Ook bij de snelvoeters niet en we zijn zondag 16/8 terug gestart in Kalfort. 21 deelnemers tekenden paraat voor een rit van 130 km.

Ook Patrick was terug van de partij in de volgwagen. Andere vermeldingswaardige deelnemers zijn Sven Gevers, collega van Nico en de man die met de fiets vanuit Ronse komt, en ook Hans, vader van Stijn.

De rit naar Sas van Gent is gekend voor het volgen van kilometerslange rechte hoofdbanen waar een hoog tempo kan aangehouden worden. Met lange mark en Hans T op kop was het nu niet anders.

De Sas van Gent rit is de laatste jaren een uitdaging vooral omwille van vele wegenwerken en omleidingen op het parcours. Zo heeft Willy Van Dijck de voorbije jaren het parcours al stevig moeten wijzigen tot hij er uiteindelijk de brui aan gaf omdat het niet meer doenbaar was. Daarbij komt dat dit een vrij lange rit is waarbij een verkenning toch wat tijd inneemt. Vraag dat maar aan voorzitter Chris die in zijn verlof het wel zag zitten om dit op zich te nemen. Uitgangspunt was een originele versie van de rit met parcours gekregen van kleine Eric. Niet alleen was het keiwarm tijdens de verkenning tot 36 graden maar al snel zou blijken dat wegenwerken weer noopten tot parcourswijzigingen. Vooral in Oostakker was het goed prijs: heel de dorpskern was opgebroken zodanig dat het veer nauwelijks met fiets te bereiken was, laat staan met een volgwagen. De unieke bootovertocht van het kanaal Gent-Terneuzen viel hierbij dus in het water.

Als alternatief werd er op de N449 verder noordwaarts gefietst naar Zaffelare en langs het provinciaal domein Puyenbroeck. Daarna lieten we Wachtebeke rechts liggen (ook daar was het centrum onderbroken door werken) en volgden we de Langeledevaart tot het dorpje met dezelfde naam. Vervolgens kwamen we via de rustieke akkerstraat in Zelzate waar we even werden op gehouden door een geopende brug.

Het was 09.30 toen we toekwamen in Sas van Gent. Alle cafés waren nog gesloten en het enige café dat open was, zat natuurlijk al vol. Dan maar door, hopend op meer geluk in een volgend dorpje.

Op de stekkerweg reden er 2 heren plat: Eddy Daems zat al enige tijd met een leegloper en Stijn. Natuurlijk alle 2 met schijfremmen waardoor er niet snel wielen konden gewisseld worden en het reparatiewerk wat meer tijd vroeg. Blijkbaar was dit nog een druk bezocht baantje want we stonden gedurig in de weg van andere passanten.

Dat de Willy M veel familie heeft in Nederland wisten we al maar dat hij ook een schoonbroer had wonen in het nabijgelegen dorpje Overslag was nieuw. En dat kwam hier goed van pas om te weten in welk cafe we onze pauze konden nemen. Cafe ’t Hoeksken bleek prima te voldoen. Er zat een fietsgroep uit Lokeren die net vertrekkend was en met veel plezier voor ons plaats ruimde.

Patje Daems was ondertussen doorgereden. Er zijn er die nog moeten werken op een zondagnamiddag. Hij moet met hulp van de GPS goed thuisgeraakt zijn want in de namiddag postte hij al een foto van zijn werkplek in de haven.

De terugweg verliep vlot via Klein-Sinaai, Sinaai, Waasmunster-Heide, Temse en Bornem. Om 12.30 waren we terug thuis in Kalfort, waar de biertjes na zulk een rit het lekkerst smaken.

2020 Rit 22 – Waver-Namen

16 vertrekkers is niet slecht voor een rit op verplaatsing en bij perfecte weercondities zoals vandaag is zo’n rit echt een plezier. Waver-Namen geldt dan ook als 1 van onze mooiste ritten.

Iedereen was op tijd op post. Willy met Jos in de camionette en Gie samen met Hans sloten het rijtje in de Rue de l’Eglise.

Bij sommigen was toch enige zenuwachtigheid te merken. Waarschijnlijk omdat de hellingen vandaag iets langer, stijler of hoger zijn dan normaal. Maar de meesten zitten goed in vorm en hoeven eigenlijk niets te vrezen in deze 112 km lange rit.

De eerste 35 km brengen ons onder aanvoering van Jos (wie anders) en Hans T. over Waals-Brabantse heuvels naar Namen, de hoofdstad van het Waalse gewest. Vandaag geen citadel langs de gebruikelijke kasseitjes wegens wegwerkzaamheden. Dan maar een andere kant en daar wachtte ons toch een kleine verrassing: de klim begon in de Rue Charles Wérotte, langs de Rue de la Colline en dan de Chemin des Mélèzes waar de percentages opliepen tot 15%. Kort maar krachtig. Zelfs het versnellingsapparaat van Eddy Tierens hield het hier voor bekeken en zou hem de rest van de rit parten spelen. Voor de meesten was dit de eerste keer langs hier de citadel op, behalve voor kleinen Eric natuurlijk, maar langs welke paden heeft die nog niet gefietst? En boven waren inderdaad sommigen de kluts kwijt: “Waar zitten we nu?”. Maar geen paniek, we waren gewoon daar waar we andere keren aan de afdaling beginnen.

Vanuit Namen ging het even langs de Maas richting Hoei en dan de tweede noemenswaardige helling naar Erpent. Niet echt steil maar de groep valt hier wel in stukken als er tempo gemaakt wordt. Bovenaan linksaf op de N4 waar de weg toch nog meer dan een km blijft oplopen. Bovenaan linksaf in de Rue Grande waar we een stukje van de mooie Ardennen meepakken. Het laatste deel sluiten we af met de lange afdaling naar de Maas in Namêche waar steeds stevig tempo gevoerd wordt. Namêche is ongeveer halfweg en een goede locatie als tussenstop. Maar dit was de voorbije jaren al meermaals anders en moesten we onverrichterzake verder rijden omdat het ene na het andere café ermee ophield te bestaan. Maar de inwoners hebben ingezien dat Namêche zonder café toch wel iets te triestig oogt en hebben het stationnetje, dat toch geen dienst meer deed, omgevormd tot café. Of dit op verzoek van piloot Gie was laten we hier in het midden, we zijn er wel blij mee.

Na de stop is het direct vanaf de eerste meter zwoegen om boven te geraken op de steile noordoever van de Maas. Er was gevraagd om bovenaan te wachten waar het steilste van de klim gedaan is. Zodoende konden de mindere klimmers terug aanpikken en bleven die gespaard van een stukje eenzame tegenwind. De weg loopt hier zeker nog meer dan 1 kilometer vals plat bergop over kale velden tot aan de bomen die het eerste dorpje omgorden. In vroegere edities werden hier traditioneel nog heroïsche vluchtpogingen en achtervolgingen ingezet. Doch, we zijn misschien wat wijzer geworden en verkiezen voor het mooi verdelen van de krachten tot op het einde.

Dat is wel nodig want er komen nog enkele hellingen aan die er mogen wezen. Ondertussen kreeg ook Jelle problemen met zijn schakelapparaat: van groot naar klein was ok maar omgekeerd lukte niet meer. Maar had hij het niet gezegd, ik had het nog niet eens gemerkt.

Sterke koprijders melden zich vooraan zoals Frank, Hans T en Jos die vandaag weeral rijdt voor wat hij waard is.

We trekken mooi rond de kasseiweg in het Bois de Buis want blijkbaar is die zelfs met de auto niet meer te doen. Veilig en voldaan komen we toe in Corroy-le-Grand. Behalve voor Jelle dan die liever met de fiets naar huis rijdt als extra training dan mee met pa in de auto.

———————————————————–

Richtlijnen

OPGEPAST: Dit is een rit op verplaatsing met vertrek iets voorbij Waver in Corroy-le-grand. Met de wagen is het ongeveer 45 min rijden. 

Er zijn 2 mogelijkheden betreffende verplaatsing naar het vertrek:  

  • Ofwel vertrek in groep vanuit Kalfort om 06.45samenkomst op Coolhem parking 
  • Ofwel vertrek direct in Corroy-le-grand  –  Rue de l’eglise 10 om 07.45 stipt. (probeer met de wagen aan te komen om ong. 07.30) De start is te bereiken via E411 voorbij Waver – Afrit 9 dan links, paar km volgen en dan rechts voorbij kerk.  

Piloot voor deze rit is Guido.