Door Erik Heyvaert
Regen vandaag. De Snelvoeters kennende moesten we niet veel volk verwachten aan de start. Ook deze ochtend stond de Whatsapp weer roodgloeiend. Plagerig postte ik een screenshot van de buienradar waarop de meldingen ” ik rij niet” of ” ik pas” vlotjes binnenkwamen. Degenen die niet reageerden hadden waarschijnlijk gisteren al beslist om er één zondag Josdag van te maken. Lekker lang blijven liggen in bed, knuffelen met de madam en koffiekoeken halen bij den bakker…. Allemaal best leuk maar toegewijde snelvoeters horen op een zondagvoormiddag op hun carbonnen ros te zitten. Knuffelen, poepen en koffiekoeken fretten kan je ook op andere dagen. Om uit te slapen moet je pompier of gepensioneerd zijn. Hopelijk heb ik jullie bij deze een hemelshoog schuldgevoel opgezadeld en gaan jullie de volgende regenrit massaal aanwezig zijn. Want regen is water, en water is het hoofdbestanddeel van bier. Bier waarvan jullie vandaag niet hebben kunnen genieten na de rit.
Nu naar de feiten. Op de parking waren drie snelvoeters paraat. Patje, Frederik en mezelf. Onze sprekende klok missende, die via whatsapp aangegeven had dat hij op de rollen ging rijden, verliep de start aan een gemoedelijk tempo richting Temse brug. We hadden beslist om van het uitgestippelde parcours af te wijken en het fietspad naast het spoor te volgen richting Temse. In Bornem kreeg Patje ineens telefoon van Bjorn. Wij aan de kant, want als Bjorn belt dan is dat om te fietsen. Hij was ons tegemoet gekomen op het originele parcours maar door onze beslissing om een binnenweg te nemen had hij ons gemist. We mochten doorrijden, hij zou ons wel inhalen. Geen mens die daar aan twijfelt. Deze Übermensch had gisteren een koers gereden met een gemiddelde van meer dan 45 km/h. Als een raket stoof hij ons iets na Temse voorbij. Hij zat waarschijnlijk nog fris want de koers werd door een zware valpartij met meerdere slachtoffers geannuleerd. Wanneer er geen ziekenwagens meer beschikbaar zijn moet de organisatie de koers stopzetten. Iedereen content want een sterke kopman konden we wel gebruiken. Frederik en Patje hebben naast Bjorn ook wel hun steentje bijgedragen terwijl ik al content was om in het wiel te blijven van deze klasbakken. De stop hebben we links laten liggen, we hoopten voor de hevige regen terug thuis zijn. De terugweg was wind tegen maar Bjorn, en zijn gelegenheids kopmannen, bleven het tempo strak houden. Ik was al blij dat ik kon volgen. Aan Temse brug nog even gestopt om van ons kwartet een foto te maken want hier scheiden onze wegen. Alhoewel we allemaal graag onze rit afsluiten in het clublokaal, verlangden we meer naar een warme douche of bad. Bier drinken kan je altijd. Nagenieten ervan enkel na een snelvoeters rit enkel op zondag.
Tot volgende zondag. Bij weer en wind massaal paraat. Wij kregen vandaag de lofbetuigingen van Flandrien. Willen we dat allemaal niet zijn?
