door Eddy Daems
Hoewel er vandaag weer een dagrecord zou kunnen worden gebroken (warmste 9 maart sinds de metingen), verscheen het merendeel van de 27 van de in totaal 44 Snelvoeters (61% aanwezigheid) vandaag in lange broek. En nog hadden verschillenden onder ons last van wintertenen en het fenomeen van Raynaud (witte vingers die gaan pijn doen en/of tintelen), allée den Erik S toch! Erik, misschien hebben jouw nieuwe, hagelwitte schoenen daar iets mee te maken!?
Neem daarbij nog gastrijders Chris VD, Andy Roskam en nieuweling Frederick Priem, zodat we met 30 op sleeptouw werden genomen door piloot Marc Brys. Op voordracht van Chris V en Geert M zou deze jongen – triatleet in zijn vrije dagen – eerstdaags lid worden van ons ploegske.
Tony was terug van de partij om de aanwezigheden op te nemen en controleerde iedereen op al dan niet gewettigde afwezigheid. Deze rijders hadden alvast een gegronde reden: De gebroeders Tierens gingen zich deze morgen bourgondisch laten verwennen bij een brunch (Als die mannen maar kunnen feesten!), Patje D had weer zijn valiezen genomen richting Spanje en van voorzitter Chris hoorden we het droeve nieuws dat hij nog altijd in de lappenmand ligt. Wij wensen hem alvast het allerbeste toe! Bij deze ook een spoedig herstel aan alle andere Snelvoeters die omwille van gezondheidsredenen er nog niet bij kunnen zijn.
De rit zelf kan samengevat worden als volgt: Land van Waasroute met 87 km, 160 hoogtemeters aan een gemiddelde van 32,3 km.
Net voor de Temsebrug wisten de paarse wielrenners van WIK Puurs onze gemiddelde snelheid nog even naar beneden te halen, maar eens de brug gepasseerd ging het steeds vlotter richting Waasland.
In de Botermelkstraat te Sint-Niklaas – zijn naam waardig – voelden enkelen het melkzuur in hun spieren zich reeds ophopen. Er werd de eerste kilometers dan ook danig de lap op gegeven!
Iets wat in de tweede helft van de rit niet zou beteren, want dan verscheen de piloot zelf aan kop en ging de snelheid meteen de hoogte in. Het bord ‘Berm in slechte staat’ langs de kant van de weg, was aan het einde van de rit dan ook toepasselijk op enkele van onze fietsvrienden. Gelukkig bleven we gespaard van meer onheil wanneer iets verderop het bordje ‘Funerarium’ voor onze neus opdook. Halverwege doken meermaals bordjes op met het opschrift ‘Sneltrappers’. Een gewiekste poging alweer van die mannen van de WIK om ons het verkeerde pad op te sturen? Maar daar ’trappen’ wij niet zo ‘snel’ in. In Nieuwkerken-Waas tankte iedereen opnieuw moed toen links en rechts posters opdoken van de Eroticabeurs in Wieze. Al snel werd er een tandje of twee bijgeschakeld.
Met enkele brutale chauffeurs op de baan werd het nog bijna het Land van Tom Waesroute.
Wat onze Snelvoeters nog op hun boterham kregen in ons lokaal, weet ik niet, maar hopelijk hadden ze het nodige medelijden met Jurgen, want die was nog niet helemaal hersteld van drie dagen carnaval vieren in Aalst. Cindy, op haar beurt, die zag er een pak beter uit en zal onze wielerhelden wel weer in de watten hebben gelegd.
