De rit naar Alsemberg is een klassieker en wordt met zijn 1000 hm als 1 van de zwaarste ritten beschouwd. De weersvoorspelling had het over dreigende regen en misschien daarom waren “slechts” 22 deelnemers op het appel voor deze 128 km lange rit.
Met wat er ons allemaal in deze rit te wachten stond werd een rustige aanloop genomen onder piloteerschap van de Gie.
De Jelle blinkt al enkele ritten uit in kop doen en rekenschap houden met de hele groep. We weten dat hij als jonge gast en ex-coureur veel harder kan, maar hij slaagt er vrij goed in de gemoederen vooraan in bedwang te houden. Zo ook in de aanloop naar Asse. Dikke merci, Jelle! Een voorbeeld voor de anderen.
Via Bodegem, Schepdaal, St.Pieters Leeuw rustig op en af tot we aan de echte kuitenbijters kwamen. De eerste ligt iets voorbij Lot: de Beerselberg met zijn venijnig knikje op het einde. Op de top ligt het centrum op een plateau met ook het café waar we zouden pauzeren weliswaar na het afleggen van een lokale ronde met flink wat hoogtemeters.
De eerste is de Alsemberg. Voor de mannen op kop moet het al lang geleden zijn dat ze hier nog passeerden want ze reden het straatje naar de kerk en de klim rats voorbij. In Dworp was de bruine put opgebroken. Gelukkig kende Eric H. hier zijn weg en met een klein ommetje kwamen we toch aan de voet. De steile kant is toch niet te onderschatten en met zijn max van 13% weegt het laatste stukje toch altijd door.
Hans M. was al een tijdje op de sukkel met zijn versnellingsapparaat tot Erwin hem erover ontfermde tijdens de stop in Beersel. Bleek het euvel niet elektronisch maar een iets omlaag geschoven voorderailleur wat met zoveel aanwezige, mechanische kennis snel verholpen was.
Na de pauze werd de rit heraangevat met de afdaling van de Beerselberg, een kolfje naar de hand van voorzitter Chris. Een vlotte terugrit langs ongeveer dezelfde grote wegen bracht ons via Asse, Impde en Londerzeel terug thuis. Zo ongeveer net op tijd want op de buienradar zaten de rode regengebieden bijna boven ons hoofd. En inderdaad, iets later viel de regen er met bakken uit. De enen droog thuis, de anderen droog in ’t cafe, en de pechvogels kletsnat ergens tussen beiden.