door Erik Seghers
Zoals de paaseitjes op zijn, was ook de laatste adem van paus Franciscus op. Het plein stond overladen vol, het leek wel het Vaticaanplein in kleinere vorm. Geen foto’s en camera’s toegelaten, dus geen groepsfoto. Onze Padre Familia had het parcours enigszins aangepast, en het weer had hij in een andere stijl gegoten in vergelijking met het vorige jaar. Onder een stralende zon trokken enkele kardinalen hun apostelen op gang, richting Oordegem. Sommigen konden nog juist een kruisteken maken, in de hoop dat dit hen onderweg ging ondersteunen. Marc V had zijn zegen van thuis uit gegeven. Het nuttigen van te veel wijwater de avond voordien was hem blijkbaar niet goed bekomen. Ook al is hij er niet, hij slaagt er steeds in om in het verslag te komen, wordt dit onze nieuwe Trump?
Andere apostelen kunnen blijkbaar wel beter tegen de drank, want zij stonden er wel, op het moment dat de koers gereden wordt. We vertrokken met iets minder dan de 400 000 aanwezigen gisteren in Rome, met welgeteld 29. Er werden enkele grenzen verlegd , doch bleef het parcours dat voor onze voeten lag wondermooi. De mannen in de voorste gelederen kwamen vliegensvlug in beeld, achter hen de bengelende bende. De roste van de USA zou zeggen: ‘De Nepcoureurs ‘ in actie, die willen geen vrede maar oorlog!
Halfweg de rit ging dan heel het peloton in de “Beek”. Het was totale chaos, wie ging er bij de fietsen blijven als wij daar allen in de beek zaten? Jawel, den enige echte coureur onder ons, den Eddy Merckx. Nadat we het leeggoed op het plateau gezet hadden, gingen we het traject verder verkennen. Stapvoets. Want die eerste helling na de stop, hakten er bij velen in. No pain no gain! Niet veel later werden alle remmen al dichtgetrokken. Er werd geroepen dat er iemand gelost was uit onze rangen, weliswaar was het Lange Marc. Had hij zijn beste tijd gehad, zijn prostaat? Achter de breed gevleugelde schouderpartij van ons nieuw lid, kon er zich wel 3 man verstoppen. Welkom Fredje de Burghgraeve.
Onze Padre had op dat moment het hazenpad gekozen, hij wilde blijkbaar ons verdere pad effenen. Meester Kerremans en Mister Pro brachten hem terug. En zo ging de stoet verder richting onze thuishaven. Eendracht maakt macht, en binnen afzienbare tijd met nog meer veiligheid, met onze nieuwe Kasket. En zo arriveerden we veilig en wel in onze Kathedraal Coolhem. Met het nodige ‘weinige’ wijwater! Kruis erover. Maar niet voor Meester Daems, want hij is de beste onder de dekens.