Paniekzaaiers, een film uit 1986, tegenwoordig gaan ze onder de noemer weerkundigen door het leven. Door de voorspelde superstorm vorige zondag werd beslist vanuit het bestuur om de rit Gueuze-Lambic te schrappen. In de plaats kregen we een alternatief voorgeschoteld voor een zaterdagrit naar Munkzwalm, waarvoor dank aan piloot van dienst Willy Meersmans.
Nu een week verder, en de laatste tourdag van de Dauphiné, tijd voor het volgende chapter. De Jan Bogaert Classic te vertrekken vanuit Temse. Nee Juf Mieke, geen 101 maar 30 renners van dienst. Jan Bogaert, we vragen ons nog steeds af waarom deze rit op de kalender blijft, misschien een idool van onze oudere generatie? “I really don’t know” (vrij vertaald: “Ik zou het bij God niet weten”).
Maar daar staan we dan, aan de start van hun afgepeilde rit. Ik moet bekennen wat een massa volk, achter de inschrijvingstafels. Scannen, betalen, bandje aan en vertrekken maar … SNEL snel want we moeten onze naam waardig houden.
Het eerste uur rijden we langs smalle mooie wegen richting de gevangenis van Beveren. We zouden hier gerust enkele Snelvoeters kunnen achterlaten maar we hebben onze kopmannen nodig, hé, nietwaar? 😊
Halfweg van onze rit hebben we een tiental minuten achter een Deceunick camionette gehangen, er was een wielertoeristen club op het parcours gesukkeld. Mannen, misschien niet beter beginnen padellen?
Na het prachtige kopwerk, van jawel, onze vaste kern stevenen we af via Melsele en Verrebroek naar de Prosperpolders. Daar zien we ook de bevoorrading opduiken, een heel buffet wachtende op ons. Veel kunnen we niet oppeuzelen, want zelfs naast de fiets moet het snel gaan. Terug op pad ineens geratel en gekraak. Nee, nee, niet de benen van de Willy, maar zijn ketting wou niet meer mee.
Even halt roepen aan het verbrokkelde peloton. “Kunnen ze nu geen GAT meer dichtrijden”, hoor ik schreeuwen.
Hetgeen ook moet vermeld worden is onze nieuwe aanwinst, den Andy Roskam, eindelijk na 188 testritten eindelijk ene van ons en in Snelvoetersplunje. Welkom Andy, ook al voor het kopwerk van vandaag !
Ergens in een verraderlijke bocht met putten, viel dan de tweede platte tube van de dag. Verder richting Tielrode, Velle om zo naar de aankomst te knallen. Geen flessen champagne aan de aankomst maar bier en ambiance .
Door enkele goocheltrukken van een ENGLISH duo, geen meloenen maar Pats Boem, de 1 na de andere verdween richting huis.
KISS Goodbye Oliegarchen !
