door Erik Heyvaert
Na twee weken afwezigheid was de Jos terug van de partij. Het was dan ook zijn rit naar Gooik die hij deze week, wegens tijdsgebrek, ging verkennen met de wagen. De Ledeberg in Roosdaal was onderbroken en de Jos rekende erop dat er wel ne snelvoeter was die voor een alternatieve omleiding kon zorgen. Tom V, met zijn parcourskennis, heeft ons peloton daar even op sleeptouw genomen. A la Jos was er vandaag geen gpx van de rit beschikbaar. Bij de Jos zit dat allemaal in zijn hoofd. Wetende dat er al een omleiding voorzien was, had het weinig zin om een vorige editie op de Garmin te zetten. Anders ligt dat spel constant te reclameren dat je uit koers bent.
Terug naar de start. 19 snelvoeters en de kleine van den beenhouwer waren present. Dokter Jan met kleine oogjes want Pukema heeft hem wat wakker gehouden. De Jos staat bij ons bekend als de sprekende klok die stipt om 08 uur aanzet. Deze keer was hij één minuut te vroeg, wat voor verwarring zorgde bij de andere clubleden. Hierdoor moesten sommigen al een fameuze cartouche verschieten om de twee kopmannen, Jos en snelle Jelle, bij te benen. Het was deze ochtend ook precies winter, wat direct opviel aan de verscheidenheid aan vestimentaire keuze in het peloton. Trui met lange mouwen, lange broek, arm- en beenstukken, enkelingen in korte broek en ja, zelfs eentje met winterbotjes. Onze voorzitter had vanmorgen blijkbaar nog wat prut in zijn ogen. Hij kwam niets wetend met de verkeerde outfit, zijnde trui van de vorige sponsor, aangereden. Hij zocht het excuus bij zijn leeftijd. Juist één jaartje ouder geworden laat blijkbaar zijn sporen na. Sommigen opperden al om hem te excommuniceren of geen punten toe te kennen. Maar laten we vergeefzaam zijn. Zelfs een voorzitter verdient een tweede kans. Maar één ding is zeker; bij recidive is ’t tournee general.
Het snelle vertrek werd uiteindelijk gecompenseerd door in een gezapig tempo richting Gooik te rijden. De Jos had een stop voorzien in Baar 28 te Gooik. Dat café gaat pas open om 10 uur. Dus vertrekken om 8 uur en wetende dat de stop al op 50 km ligt, wil zeggen dat we theoretisch niet sneller dan 25 km/hr mochten rijden. Gelukkig viel Jan VB plat waardoor we al wat tijd gewonnen hadden. Hier opperde Philip DK om in ’t vervolg al om 5 uur te vertrekken, kwestie om zeker op tijd in de tussenstop te zijn. Al prefereert hij één vertrek om 9 uur, aangezien hij ’s ochtends twee uur nodig heeft om klaar te komen. Erwin DC gaat dit bij het komend clubfeest eens verifiëren bij Philip zijn vrouw.
Desondanks waren we nog te vroeg aan de tussenstop. De voordeur was nog toe, dus gingen we langs achteren binnen. De cafébazin was goed gezind en ze bracht vlot twee opeengestapelde plateaus naar het terras. Bij ronde twee kwam ze af met een plateau vol frisdrank en Hans M zei dat ze deze gewoon op tafel mocht zetten. Hij zou de verdere verdeling wel doen. Hans M bleek echter geen vaste hand te hebben en om ongelukken te vermijden nam Hans VH de taak over. Ondertussen werd er ook gesleuteld aan de fiets van Joren B waar de ketting van zijn tandwiel gevallen was. Tom V en Hans VH waren de mecaniciens van dienst. In Onze Lieve-Vrouw-Lombeek doemde ineens de Hunselberg voor ons op. Terwijl de meesten moeizaam naar boven klauterden, stoof daar ineens Björn M het peloton voorbij. Kort en zeer krachtig. Da powerbeest gaf toe dat de beklimming geen meter verder mocht zijn of hij viel helemaal plat. Zijn pijlen had hij echter nog niet verschoten want hij nam samen met Joren B een groot deel van de terugrit voor zijn rekening. In het peloton was snelle Jelle Björn aan het ophitsen om op de Heirbaan, tussen Merchtem en Steenhuffel, het tempo nog wat op te voeren. Met 42 gemiddeld, en wind op kop, werden er weliswaar geen snelvoeters records verbroken, maar het ging toch stevig vooruit op dit Strava segment.
Aangekomen aan ’t Coolhem bleek het terras ingenomen te zijn door andere wielertoeristen. Onze collega’s van Willaert-Van Boom waren zelfs verpatst naar het terras van Cinna’s. Wij blijven ons clublokaal trouw en binnen was het ook gezellig. Een mand vol boterhammen, lagen die van de Willaert erbij?, werd ons voorgeschoteld. De Willy zou de Willy niet zijn want hij stak vlotjes ene me heps en ene me keis in zijne mond. De eerste ronde was op kosten van Erwin zijn verjaardag, Jan VB zijne tournee hebben we nog altijd tegoed.
Volgende week Gijzenzele. De Willy viel uit de lucht want hij is piloot. De weergoden zijn ons volgende week gunstig gezind dus zal die verkenning wel lukken. Hopelijk een sterk snelvoeters peloton, want onder de twintig rijders zijn we dit seizoen nog nauwelijks geweest.