door Eddy Daems
De langslapers mochten vandaag een halfuurtje langer in bed blijven, want vandaag vertrokken we pas om half negen. Tijd genoeg dus om u een beetje deftig te scheren, neen, niet de benen, wel de baard. Maar daar had de anders zo gestroomlijnde pennenlikker Erik S geen boodschap aan.
Het ongewoon mooie herfstweer zorgde ervoor dat de Snelvoeters maar bleven toestromen. Zelfs oude rakkers als Jan VDE en Leon B wilden hun oude knoken aan het einde van dit seizoen nog een keer pijnigen voor ze hun winterslaap zouden induiken. Op pad dus met 31 liefhebbers van zelfaangedreven tweewielers.
De rit van vandaag was er eentje van piloot Guy, die er meteen zijn vrouwtje Addy een plezier mee deed en zo het nuttige aan het aangename paarde. Addy is al langer van plan Kalfort voorgoed vaarwel te zeggen en heeft al een tijdje haar oog laten vallen op de prachtige Keerbergse villa’s. De verkenningsrit van het echtpaar Moons-De Smedt was dan ook eigenlijk een gecamoufleerd immobezoek geweest.
Een vraag die we ons allemaal stellen: Hoe kan een eenvoudige werkman als Guy M zich luxe vastgoed in het Mechelse veroorloven? Het antwoord is even simpel als ingenieus: Het door Guy opgegeven nieuwe rekeningnummer van de Snelvoeters is in werkelijkheid zijn eigen persoonlijk rekeningnummer. (Herinner u het bericht van deze week: ALLE OVERSCHRIJVINGEN MOETEN NU GEBEUREN OP ONS NIEUWE CLUB REKENINGNUMMER VAN KBC BE40 7330 7542 0863)
Geen enkele Snelvoeter die dit in het snuitje had, want op de stopplaats in Peulis was het gespreksonderwerp van de dag onze nieuwe kleding. Menig Snelvoeter transformeerde in een mum van tijd tot wielergek tot modegoeroe, want er werd enkel nog gekeuveld over kleuren en ontwerpen.
Jan VDE en Eric C hielden zich ver van alle modepraat en hadden enkel oog voor de fausse keu’s van de plaatselijke topbiljarters en haalden fijne herinneringen op aan de tijd dat het café nog gerund werd door twee anders geaarde mansmensen. Eric C wist zelfs nog te vertellen dat ge daar in den tijd nog geknipt kon worden… uw haar welteverstaan! ‘Fiets aan den haak hangen’ is er voor onze nestors Eric C, Jan VDE en Leon nog lang niet bij, maar toch gingen ze zich al verder bekwamen in de edele sport van ’t kickeren (sjotterskaske).
In Boom passeerden we nog onze purperen collega’s van de WIK, die duidelijk onder de indruk waren van ons uitgebreide peloton: ‘Amai, met wa nen hoop zijde gelle?’ Meer aanmoediging hadden onze kopmannen niet nodig om die laatste kilometers het gaspedaal nog even dieper in te duwen.
Aan ’t Coolhem was het vechten voor een vrij plaatsje voor ons carbonnen speelgoed. Daar gaf Jos S ons nog een gratis clinic over gezonde sportvoeding, ongezonde en gezonde cholesterol, die hij afsloot met de wijze woorden: ‘Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt!’, waarop Guy M meteen reageerde: ‘Awel, laat ons dan nog eens drinken!’ En dat is iets wat elke rechtgeaarde Snelvoeter zich maar één keer laat zeggen. Schol!
Het niveau van de geanimeerde gesprekken die daarop volgden ging – naarmate de middag vorderde – steeds crescendo. Nu ging het van ‘Zijge gij al ingeschreven voor het teerfeest?’ tot ‘Waar zaten onze dames vandaag?’ En toen we van den duivel spraken, zagen we zijn staart, want wie kwam daar ons lokaal binnengestapt? Els van den Tom. Zij kreeg meteen volle lof en bewonderende blikken over haar gereden kilometers deze week, waarop Tom antwoordde: ‘’t Waren er toch geen 400!’ Iedereen dook toen verlegen onder tafel met de woorden: ‘Tommeke… Tommeke… Tommeke… toch, wat doede nu?’
