door Erik Seghers
Wordt het een vlucht vooruit, of eentje met chicanes? Daar vallen wij echt niet voor! Dan liever ribbetjes op de BBQ. De vraag van vandaag is, waar gaat het sleutel (been) moment liggen? Alle toppers (ont)breken, dus het zal van de Snelvoeters moeten komen. Het is niet de waaiertocht, maar het zal wel ene worden met deze Zuidwester wind.
Hulst, here we come.
Onze vaste pionnen Jelle en De Scheers zijn terug van de party. De zekerheid van een sterke start is een feit. Geschoren of ongeschoren benen kunnen vandaag het verschil maken. Sommige steken ze nog weg onder de lange broek, maar we zien ook de eerste blote benen verschijnen. 24 in totaal, dus 12 dapperen. Eentje kwam precies rechtstreeks uit de slaapkamer met zijn rode panty’ s aan, maar nee die konden ons niet bekoren.
In Bornem kwamen we dan ook nog een deserteur tegen met zijn nieuwe blauwe clubje.
Escapes from school, dat verslag zal helemaal anders klinken vandaag.
Ergens in Vrasene ontstond er wat verwarring met de Garmins, de helft reed rechtdoor, en de anderen waren links verdwenen met de Zuiderwind. We waren in de achtervolging geslagen. Alle hens werden aan dek gehesen. Zalig die snelheid, het gewriemel, de zenuwachtigheid. Op het moment dat we terug gingen aansluiten, gingen de vluchters in de remmen. Veel te laat! Nu doorgaan, Godverdomme. Go Go Go!
Niet veel later kwamen we in de Nederlands polders. Eerst nog even een ketting eraf smijten en dan gaan. Ondertussen was den Heyvaert al zijn huishoudlijstje aan het afwerken thuis. Je moet het maar kunnen verkopen, die verdiend een derde van zijn punten vandaag.
En daar waren ze, de eerste echte waaiers. De eerste breukjes ontstonden. In Hulst hielden we even een stop op een plaatselijk terras. Bediend worden door een met een volwaardig balkon geschapen dame, niet slecht zou je denken. Maar er waren er die liever op het recht tegenover gelegen terras wilden zitten. Daar hadden ze een deerne gespot. Mannen, het blijven nu eenmaal jagers.
Na de zonnige break, trokken we met onze paardenkracht onze carbonnen rossen terug op gang. Dezelfde zijwind als daarstraks, maar anders. Je moest de goede kant kiezen, maar soms leek het wel of de wind kwam van alle kanten, behalve van de goede kant. De slijtage deed zijn intreden onder de ego’s . En regelmatig kwamen ze ook de Amazones tot bedaren brengen, iedereen moest mee. De eerste zonnestralen deden enorm deugd, en ik wilde dan wel is even een frisse neus halen. En waar kan je dat het beste doen? Jawel, vooraan, helemaal vooraan. En wat een eer, plots kwam in naast de zijde van Shnelle Jelle. Van Elversele naar Temse brug. Daar merkten we het gemis op van Leon. Was hij dan echt op dat terras blijven hangen met zijn Fanta en zijn roze tinder date? Rond de middag arriveerden we dan aan ons clublokaal. De beste plaatsen op het terras waren reeds ingenomen door het blauwe leger. Dus maar snel naar binnen dan. De chocomelkjes werden massaal aangebracht, zaten er dan toch zoveel piepedood vandaag?
Met aan de muur het nieuwe grote TV-scherm, konden we Parijs-Roubaix volgen. Om dan plots onverwachts, een ingezoomde blote piet, boven het hoofd van Michèle te zien hangen. Dat wordt terugspoelen straks voor haar, als Erik zijn dutje aan het doen is. Ja mannen, de pinten sluiten een mooi, maar toch heftige rit af.
