Een grote opluchting vandaag: het seizoen 2020 wordt eindelijk terug voortgezet. Tot hiertoe hadden we slechts 2 ritten met de club kunnen afwerken of het Covid-19 virus sloeg keihard toe en zette alle groepsactiviteiten op non-actief. Voorafgaand was er overleg geweest op 9 juni met de Klein-Brabantse clubs en daar bleek snel dat bijna iedereen een heropstart zag zitten. Het bestuur van de Snelvoeters heeft de dag erna vergaderd in café Coolhem. Een blij weerzien in levenden lijve tussen de bestuursleden en eveneens uitbaatster Cindy. Het was geleden van begin van het seizoen, 4 maanden terug. Alle bestuursleden waren het er ook over eens dat er zondag kon en zou gefietst worden. De risico’s waren afgenomen, de bubbels vergroot en de goesting alsmaar toegenomen. Mogelijke spelbreker was wel de limiet van 20 leden per groep: gaan we erover of niet?
Daarom was er het idee om op voorhand reeds te vragen wie zondag zou meerijden. Dat waren er snel 19. Dan kwam Frank VDV met de vraag of zijn vriend als gastrijder meekon. Hij had wel gelezen dat dit eigenlijk niet kon maar wou toch eens horen. Frank besliste dan zelf, nadat die vriend blijkbaar zelf niet kon, dat hij de mannen van PuurCycling zou vergezellen. Goed eigenlijk want ondertussen waren er nog 2 bijgekomen, Kurt en Bart, en bleek deze laatste toch zondagmorgen forfait te geven. En zo kwam het aantal deelnemers netjes op 20.
Bij zonnig weer was het dan verzamelen om 08.00 op parking Coolhem waar ook de fietsers van PuurCycling hun opwachting maakten. Zij naar Sas-van-Gent, wij naar het Waasland.
Beide ploegen vertrokken via de brug van Temse. En daar kwam Frank ons al tegemoet uit tegengestelde richting, netjes in PuurCycling tenue om dan bij die mannen aan te pikken.
Naar aloude gewoonte had Jos zich bij ons op kop genesteld voor het eerste anderhalf uur en zo reden we dan het Waasland in langs rustige wegen richting polders. De grens met Nederland mocht officieel volgens de veiligheidsregels pas morgen overschreden worden en zo leidde Gie ons net voor de grens weg van het normale parcours over de kasseitjes van Nieuw-Namen. Een kleine inkorting die ons mogelijke boetes aan de grens deed ontlopen. Omdat er onderweg geen stop in een café voorzien was, werd ergens te midden van de velden halt gehouden voor sanitaire behoeften en zelf-ravitaillering.
De meewind begon ons meer parten te spelen op de terugweg maar bij sommigen zoals Hans T. maakt dat precies weinig uit. Zulke kerels rijden o kop precies even gemakkelijk tegen als meewind, iets waar de anderen handig van kunnen profiteren.
In de Gentstraat voorbij Sint-Pauwels was de weg opgebroken en kon de volgwagen niet meer mee. Terug dan maar en via Puyvelde naar Belsele. Met dit ommetje zaten we terug op de geplande afstand.
Tussen Waasmunster en Sint-Niklaas reed Jan Sijs lek op een scherp stukje baksteen. Een Mathieuke met het voorwiel had hem kunnen redden, maar wie doet fietsacrobaat Mathieu zulk subliem manoeuver na?
In Bornem hebben we halt gehouden voor het huis van Hector. Eric C had er ons aan herinnerd dat hij net 1 jaar gelden overleden was. Wat gaat de tijd snel, wat is het leven vluchtig. Voor zijn huis hebben we hem herdacht met 1 minuut stilte.
Veilig en wel bereikten we terug Kalfort. Tijd om na zoveel maanden ook de nieuwe kledij uit te delen en te genieten van een verdiende frisse pint.
