Door Erik Seghers:
Code ROOD, brandgevaar, ROOD, de kleur van haar lippen (aangezicht), maar nu ook ROOD van Remco! Wat een Belgen in wielerland.
Tijd om onze wielen van stal te halen, los te koppelen en aan te gaan. Zaporizja, Here We Come, of toch maar gewoon onze MS-Tocht richting Dilbeek?
Door de vele Kalfort kermis verslaafden onder ons, verplaatsten we de rit naar zaterdag. Er waren toch 14 gegadigden, en onze aanzetters van zondag , Jelle en Jos, awel, die mogen aanzetten in onze alternatieve, virtuele zondagrit. Vandaag zijn er nieuwe aan zet, Hans T en onze voorzitter brengen ons aan een gezapig tempo op gang. Het frisse gevoel van de ochtend veranderd al snel door dit tempo richting heuvelland. Ons eerste testje is de Koereit, een lang ‘vals’ plat stuk met na de bocht een lastiger eindstuk. In de fietsstraat, richting afdaling Vrijthout, is er wat gewriemel in de voorste rangen. Op dit klimmetje worden deuren dichtgegooid, om daarna even snel weer open te gaan.
En jawel, de vrijbuiter (ik) wringt zich door de kleine opening en zet aan. Ik keek, ik zag en ik kwam eenzaam en alleen boven aan.
Via Gaasbeek, langs Oudenaken naar de tussenstop in St-P-Leeuw, wat een prachtig uitgestippeld op voorhand goed verkend, glooiend parcours. Aan de kerk, omgeven door een wal van groen, voelden we ons even in Zuid-Frankrijk, met wel ne rare Griek op de achtergrond. Aangekomen in de Gareelmaeker, hoorde we geruchten gonzen dat lange Marc, leeglopende benen had, was dit straks onze kans ?
Na de break gingen Patrick en Hans VH stevig door op de volgende hellingen. Daar was het gonzend terugkerend gerucht van de leeglopers bij Marc, niets van aan! Het was 1 van zijn bandjes. Samen met onze jonge semi-prof-coureur Stijn reden ze een verschroeiend tempo, ons vakantie gevoel verdween als sneeuw voor de zon. Kobbegem, Brussegem, wat een prachtige koersomgeving, en ik moet u allen vragen : waar zaten onze 65-plussers vandaag ? Alhoewel onze Cleymans. Nee niet de Jelle maar onze kleine: klein maar groots in zijn prestatie!
Los door het aankomend kermisgejoel en de meetjesschieters eindigen we in café Coolhem! Een pint en dan Veni, Vidi, Vici (mijn gevoel vandaag en de komende vakantie).
