Door Erik Seghers
Grijs en mistig, het lijkt wel Allerheiligen maar dan met betere temperaturen.
The Queen is dead! Lange rijen fans tussen Balmoral en Edinburgh. Wij zullen het met minder moeten doen langs ons parcours. And we shall NOT recapture as many territory as the Ukrainians, maar we zullen toch een groot deel van het Pajottenland van ons maken.
En gone we are, 26 snelvoeters en de Biese. Ik zou begod niet weten wie er ons
het eerste uur door de mist loodste, maar hoogstwaarschijnlijk waren het dezelfde Jong Ones als normaal, what a living Doll.
Na een uurtje leek de zon de overmacht te nemen, maar niets was minder waar, ja “Indeed, where is the sun?” Het ging verder langs de hills van Hekelgem, Liedekerke en Roosdaal. Dan nemen we de aanloop, vals plat richting de Ledeberg. De watjes langs het fietspad, the real Warriors op de kasseien, yeah, My Lord !
Voor we het criterium van Gooik aanvangen passeerden we langs Willy’s weg; Ten Nelleken. Vanaf vorig jaar is het in ons geheugen gegrift, daar waar Willy neerging en even bleef liggen en dan plots: De KING is alive !
Ook het groot verzet is daar actief vandaag, dus oppassen geblazen, misschien al een geluk dat Willy er niet bij is ? Blijkbaar waren er 1200 deelnemers voor hun toertocht, van horen zeggen, hé.
Daar ons cafébazin in Gooik nog steeds haar deur aan het proberen open te krijgen is, rijden we door naar het volgende etablissement. Een deel geniet op het terras, een ander deel neemt plaats binnen tussen de welgevormde uiers.
Daarna wachtte ons nog de Putberg, niet de asfalt maar langs de kasseien, alhoewel er enkele snelvoeters de Chicken Run langs de linkerzijde nemen, bang van wat anders komen gaat.
Na de Putberg wordt nog een gezapig tempo aangehouden richting Sparta lokaal. Je hebt het ROOD van het kruis van St George, het ROOD van het rode plein, maar nu is het rood toch van ons ! REMCO ROOD !
