De rit die Sas-van-Gent noemt en die daar niet zou passeren. Reden: veel wegwerkzaamheden en omleidingen waardoor de rit aanzienlijk langer werd en waar piloot Chris gekozen had om de kilometers beperkt te houden tot 120.
Verrassing aan de start was het weerzien met de Werner. We konden ons niet meer herinneren wanneer die laatst had meegereden. Doch niets abnormaals aan de hand, gewoon veel aan zee vertoefd in ’t weekend. En zijn vlot meedraaien verraadde dat hij de fiets toch niet helemaal links had laten liggen.
In Oostakker was de veerdienst over het kanaal Gent-Terneuzen nog altijd onbereikbaar voor wagens. Daardoor konden we het parcours verleggen van de provinciale banen ten zuiden van de Schelde naar meer rustieke wegen langs Overmere en van daaruit noordwaarts.
Dat Rene G op kop kan rijden wisten we al allemaal maar wat hij vandaag uit de benen schudde met een zware Chouffe in de benen van de dag ervoor, was echt indrukwekkend. Zeker drie vierden van het parcours nam hij voor zijn rekening.
Het centrum van Wachtebeke lag ook helemaal open. Op de weg ernaartoe draaiden we net voorbij het provinciaal domein Puyenbroeck naar links en daar ontdekten we richting Mendonk en er voorbij een verrassend mooi stukje Oost-Vlaanderen.
De stop was zoals vorig jaar in Overslag bij de schoonzus van Willy M. in cafe ’t Hoekske net aan de grens met Nederland. Onze top-MTBer Erwin D. nam plaats op een stoel die een mooi plaatje opleverde dat we niet konden missen.
De terugweg verliep langs het klassieke parcours met lange stukken waar flink tempo kon gehaald worden. En gelukkig bleef ondanks de weersvoorspellingen de regen uit. Die manifesteerde zich pas in de namiddag vanaf 14.00. Iets wat de mannen met de (te) grote dorst nog aan de lijve ondervonden hebben.
Met een mooi gemiddelde van 33,5 en een volledig droge rit konden we best tevreden zijn.
