Door Erik Heyvaert
Hemelveerdegem aka Erpe-Mere. Volgens Marc VH, een van onze ouderdomsdekens, werd de rit naar Erpe-Mere de laatste 25 jaar steeds aangepast en loopt het huidige parcours al ver voorbij Erpe-Mere. Hemelveerdegem, het verste punt, is een deelgemeente van Lierde.
Naar de parking. 21 snelvoeters en twee gastrijders aanwezig. Dokter Jan had aangegeven dat hij maar een stukje zou meerijden want hij moest gaan werken. Ellen, de madam van Nikolas R, die als Duvelle bij de Breendonkse trappers rijdt, kon blijkbaar manlief niet missen en besloot om met de snelvoeters mee te rijden. Het is een sterke madam en concurrentie voor onze andere twee madammen. Alhoewel we Els dit jaar nog niet veel in ons peloton gezien hebben, en Michèle de gravel verkiest boven een clubrit, zou zij weleens de leading lady van de club kunnen worden. Ellen moet natuurlijk nog lid worden. Blijkbaar moet een conflict met de papa hieromtrent vermeden worden . Maar misschien eens te rade gaan bij Dieter DW. Zijne pa wou ook niet dat zijne zoon ne snelvoeter werd.
Snelvoeters horen snel te rijden, maar veiligheid gaat boven alles. De belevenis vooraan is anders als in de buik of de staart van het peloton. De kopmannen, hoe sterk ze ook zijn, moeten steeds aandachtig zijn dat er nog een peloton achter hen rijdt.
De rit zelf. Glooiend, draaien en keren, oep en af, snelle lange stukken, alles kwam aan bod. Zij die nog fris genoeg zaten konden genieten van de mooie uitzichten en prachtige natuur. In het verleden werden we tijdens deze rit al eens getrakteerd op opspuitende koeienstront maar vandaag bleef dit beperkt tot enkele keutels, paardenstront en wat zand op de weg. De stop in cafè De Paling was weeral een zegening voor onze clubkas. Hier kost een pinke, maar dat drinken wij niet tijdens de rit, nog €1,7. Idem voor frisdranken. Dit is al een groot verschil met de ritten naar de Holanders waar men al €3,5 durft te vragen voor een frisdrank.
Coolhem bereikt. Nog een plaatske zoeken op het terras. De “Ladys & boys fun riders” en nog een ander groepke hadden het terras al ingepalmd. Gelukkig had onze revaliderende voorzitter Chris, die op zijn eigen gaan rijden was, nog een tafeltje kunnen vrijhouden voor ons. Het werd wel een puzzel om zoveel mogelijk stoelen rond dat tafeltje te krijgen, maar het is gelukt. Den eerste was van de Willy zijn verjaardag. Proficiat Willy en nog vele jaren gewenst. Het terras werd belaagd door wespen. Ons wespen team ging meteen in de aanval. 16 wespen en 1 Europese hoornaar belanden in hun val. Het zal ze leren om ons lastig te vallen.
Volgende week het meer van Genval, wat eigenlijk voor 80% op het grondgebied van Overijse ligt. Morgen verken ik de rit en hoop de Willy te verslaan om het goedkoopste cafè van Vlaanderen te vinden. Cafè De Congo in Vossem waar één pint of frisdrank nog €1 kost. De clubkas gaat uitpuilen.
