Met 22 fietsers aan de start, alhoewel het even koud was als de week ervoor, bijna zero, maar met toch een zonnige dag in het verschiet. En als je denkt dat het cocona tijdperk voorbij is, heb je ’t goed mis. Sinds de maskers af mochten, zijn er meer gevallen te constateren in ieders directe omgeving. En als het geen corona is en dan is het iets anders dat niet deugd. Zo ook heel wat afzeggers bij de Snelvoeters: Jelle, Hans VH en Erik S nog niet helemaal vrij van corona. Dirk DB heeft het ook goed zitten gehad. Willy VD ook ziek thuis. Veel beterschap, mannen, goed herstel is belangrijk.
De rit naar Hulst was verkend door Patje Daems die zelf op de dag van de rit liever in Spanje zat. Gelukkig had hij de GPX meegedeeld want hier en daar waren weer wegwerkzaamheden waar we even om moesten. Zo onder andere op de weg naar De Velle.
Den Davy zorgt als kersvers lid tegenwoordig voor de aanvoer van nieuwe leden. Vandaag waren Erik Van Buggenhout (bijgenaamd Beer-rik zodat we hem kunnen onderscheiden van de andere Eriken) en Mathias Waegemans de nieuwkomers. De gemiddelde leeftijd van de club zakt met de week.
Op een gezapig tempo ging het richting Nederland maar eens goed de grens over stak Marc B. zijn kop aan ’t venster en ging het praten over in hijgen.
In Hulst vond de lokale overheid het blijkbaar leuk om een aantal straten van richting te veranderen en dan was het toch even zoeken hoe de chauffeur zonder spookrijden op de grote markt kon raken. Gelukkig kent Andy hier goed de weg en loodste hij de Patte feilloos naar cafe ’t Raedhuys.
Ondertussen won de lentezon aan kracht en konden er hier en daar wat kledingstukken uit. Op de terugkeer werd het flinke tempo aangehouden. Met ommetjes in Elversele en Oppuurs kwamen we veilig en wel terug in Kalfort waar Tyana boterhammetjes met kop en kaas voor de fietsers had geprepareerd. Zoals gewoonlijk gingen die er samen met enkele grote pinten als zoete broodjes in.
