Maand: mei 2024

Door Eddy Daems

Alles over seks!

Voilà, nu ik jullie aandacht heb, kan ik verder met mijn zondags verslag.

Er zullen nog weinig seizoenen van de Snelvoeters geweest zijn waarop zo duchtig weerapps zullen geraadpleegd zijn. Het wisselvallige weer hield 24 moedigen niet tegen om zoals altijd op de afspraak te zijn voor onze wekelijkse uitstap. Voor Benny DP was het de eerste maal dit seizoen dat hij 100 km zou rijden. Waar is de tijd dat hij die afstand lopende volbracht?

Met Xander (16 jaar) en Senne (21 jaar) daalde de gemiddelde leeftijd van ons peloton aanzienlijk, wat onze voorzitter er meteen toe aanzette die jongens meteen een lidkaart onder de neus te schuiven.

En dan zwijgen we nog over Jelle V, die als opwarmertje de kermiskoers van Cycling Vlaanderen reed aan een gemiddelde van 42 km/uur. Om ons nog wat te jennen toonde hij ons vandaag meermaals het gebaar ‘vingers in de neus’.

Terwijl dat jonge geweld op elke helling (Stroobrandstraat en Brusselsesteenweg) de benen testte, weken de ogen van Chris V niet van zijn GPS-toestel. Hij reed vandaag ‘op hartslag’, waardoor hij af en toe een gat moest dichten.

Het zwaartepunt van de rit situeerde zich in de buurt van Neerijse, Overijse en Huldenberg. Kort na deze pittige passage hoorden we onze kassier zijn gekende stopwoord ‘Klote’ nog eens bovenhalen. Niet dat deze laatste last had van zadelpijn, maar het was ondertussen beginnen regenen, wat de groep al vlug de vaart deed minderen.  

Door de regenval kwam gastrijder Senne M ongelukkig ten val, wat nonkel Willy – goed als hij is – meteen aanzette tot de boute belofte: ‘Geen erg, ik zal voor u wel ne nieuwe fiets kopen!’

Op het terras van onze stopplaats (café Rochtus) in Huldenberg was er even – tussen al het wielernieuws door – het verfrissend didactisch momentje van Hans M, die ons een filmpje toonde van ‘ne klamper’ in zijnen hof.  ‘Klamper’ is de overkoepelende naam voor tal van roofvogels, omdat ze hun prooi vastklampen met de klauwen. Zo’n beetje wat Pogacar momenteel aan het uitrichten is in de Ronde van Italië en Jelle V bij de Snelvoeters.

In Steenokkerzeel, bij het uitkomen van de tunnel, reeds Eddy T ‘plat vanveu’. Voor diegenen die deze uitdrukking niet kennen: Haal even de bazin van café Welkom in Londerzeel St.-Jozef voor de geest en u weet wat we bedoelen.

Hans VH maakte meteen de handen vuil onder het toeziend oog van een vijftal Snelvoeters, daarbij denkend aan het liedje van Louis Neefs ‘Als ik ooit eens 5 minuten tijd heb’.

Patrick D en Achille VDP kregen ondertussen tal van vragen over ‘Waar zo’n achterlicht kan gekocht worden?’ Vandaag kwam dit kleinood echt wel van pas. De Chille leende zijn D-achterlicht meteen voor een maand (hij gaat op verlof naar de zee) uit aan Erik H.

Op het terras in onze thuishaven ontspon zich tussen Hans VH en Erik H nog een discussie over maximumsnelheden op autosnelwegen. De maximumsnelheden van ons wielergroepje – die we af en toe overschrijden – was die twee liefhebbers van de fiets blijkbaar ontgaan.

Guy die ne klamper aan ’t uitbeelden is

Tot slot vragen wij met aandrang aan de Boerenbond om de plakkaten met daarop de slogans ‘Daar zorgt de boer voor’ en ‘Boeren zorgen voor uw eten’ te verwijderen en deze aan te passen naar ‘Daar zorgt Cindy voor’ en ‘Jurgen zorgt voor ons eten’.

Op vraag van Guy M werden onze gereden kilometers toegevoegd aan het ‘Rondje Wereld’ (40 075 km) van het Berrefonds, waarvoor dank.

P.S. Zij die toch meer seks in het verslag willen, gaan moeten wachten op de terugkeer van verslaggever Erik S uit Dubai en Sri Lanka. Onder de schuilnaam ‘Heten Erik’ mag u zich de komende weken verwachten aan stomende ritverslagen.

Door Eddy Daems

Bloed. Zweet. Tranen. Dat is wat ex-wielrenner Jan Bakelants moet doorstaan in het VTM-programma ‘Special Forces’. Niemand die er vandaag dan ook aan dacht te klagen over de lengte en de hoogte van de rit, ook al was die loodzwaar. Voor Bart DH paste die uitdrukking nog voor hij goed en wel vertrokken was. Die bonkige kerel – niet te verwarren met zijn tweelingbroer Geert M – was twee minuten te laat bij het vertrek waardoor hij al op zijn adem trapte nog voor onze rit goed en wel was gestart.

Maar na een 30-tal km namen we al afscheid van dokter Jan. Op de vraag: ‘Seg, welke rit is dat vandaag?’, kreeg hij onmiddellijk het antwoord: ‘Ha, Geraardsbergen, hé Jan!’. Geschrokken koos Jan stante pede het hazenpad… Of hij moest nog gaan werken, dat kan ook!
Ook Benny – die ik van Frank VdV eens moest interviewen om hem het geheim van zijn eeuwige jeugd te ontfutselen – keerde eerder dan verwacht zijn ‘kar’. Om de concurrentie met ons lokaal te kunnen blijven aangaan, moest hij nog rap ‘kommisses’ doen om onze afgepeigerde clubleden na aankomst van de nodige mondvoorraad te voorzien.
Frank wist toch één van de recepten los te krijgen van de beresterke 70’er: ‘Ik drink elke week gemiddeld 14 wijntjes!’ Frank antwoordde meteen: ‘Ah, dan ben ik ook goed bezig!’

In Ninove nam de spanning al toe. Neen, niet vanwege de aanblik van Vlaams Belanger Guy D’Haeseleer, wel de spanning in onze broek voor wat nog moest komen. Een kort plasje nam de eerste nervositeit weg.
Maar al op de eerste helling, de Onkerzeleberg, werd het kaf van het koren gescheiden. De jeugdige springveulens namen daar al voor de eerste maal afscheid van hun meer geroutineerde collega’s.
Opmerking tussendoor: Waarom de Jos S het nodig vond aan de veelvuldige verkeerslichten telkens luidkeels zijn partijvoorkeur voor de volgende verkiezingen mee te delen (‘Groen!’) is mij een raadsel. Discussies die verder hun vervolg kregen in stopplaats ’t Hoeksken in Galmaarden, waar de gedecideerde uitbater ditmaal geen hulp van Patrick D dulde.
Over de kiezing gesproken: Nog nooit zagen wij burgemeester Koen Van den Heuvel ons zo lieftallig glimlachend aankijken als vandaag.

Nog voor we de Muur trotseerden, passeerden we nog een uitvaart- en een rouwcentrum. Het was alsof de buurt wist waar het met ons de volgende kilometers naartoe moest!
Opnieuw geen Snelvoeter die er aan dacht van zijn vermoeide spieren een gespreksonderwerp te maken. Al zeker niet toen we tientallen – vooral Nederlandse – atleten hun 500 km lange estafetteloop met de grote glimlach te zagen afwerken, de Roparun (Rotterdam – Parijs).
Het is dan ook verwonderlijk dat er toch enkele Snelvoeters kozen voor de ‘Chicken Run’ (dixit Erik S) bij de beklimming van de Muur, m.a.w. het ingekorte, geasfalteerde deel.

Terwijl enkele welgekende Snelvoeters hun hart ophaalden bij de parade van de vele retrotractoren, werd Joren B door één van de laatste van die stoet parmantig van de weg gereden, daarbij nog de ‘nodige’ hoeveelheid zwarte diesel- en petroldampen de lucht inpompend. Dat ze wegblokkades opgooien in Brussel zoveel ze willen, maar de smalle wegjes horen op zondagmorgen aan de wielertoeristen toe.
Geef ons dan maar die vele kermissen die we vandaag passeerden, al had die van Steenhuffel ook zijn best gedaan onze weg te barricaderen. Ivan P leidde ons evenwel feilloos opnieuw naar het juiste pad.

In Liezele opnieuw een breuk in het peloton, ditmaal tussen de mannen die het gezelschap verkozen van Benny of dat hun vrouwtje. Erik H was de enige die die keuze niet hoefde te maken, dat deed Michèle voor hem.
Over het overmatig alcoholverbruik na de rit ga ik voortaan niet meer vertellen. Naar verluid lezen er ook dames van onze fietsende heren mee, is het niet, Marc V?
Sommige Snelvoeters pasten meteen hun verbruik aan en kozen voor een pateeke met koffie aangeboden door den Benny. Danke, Benny, hiermee een tweede geheim van zijn eeuwige jeugd prijsgevend: ‘Pak het er af en toe maar eens goed van!’

door Erik Seghers

Velle- Terneuzen
Douze points, voor de rit naar Terneuzen.
Joost mag het weten, maar vandaag kon ik niet ‘Klein’ schakelen. Ik had mezelf willen diskwalificeren deze ochtend. Wegens al dat gevloek en nare gedachten in mijn hoofd. Maar de Snelvoeters geloofden nog in mij en in deze wedstrijd. We bleven dus met 25 over. Ik gaf mezelf een uur, in het wiel van Jelle en Jos. Om dan terug naar mijn stal terug te keren. Dat was mijn plan. Maar plaats Nr 1 kwam terug in het vizier. Daarvoor Merci aan Michèle, je hebt het kennelijk nog! En Marc V staat mee bovenaan. En zeg nu zelf wat een weer voor een keer, dus allen op de fiets. Korte broek aan en gaan. Via Kieldrecht naar het verdronken land van Saefthinghe. Emma laten we deze keer links van ons liggen. Omdat Terneuzen centrum blijkbaar open ligt, stoppen we 2 km voor die openbare werken. Kom maar binnen genieten bij die ‘Griete’, stond op dat bord. Dat moet je die oude bokken geen twee keer zeggen. Daar pakten we er twee… te dure drankjes voor 5 euro. En even hoorden we ‘BOE’ geroep: “Erwin zou van plan zijn om zich een koersvlo aan te schaffen”. Straks zeker onze batterijen opladen. Met een schuld van 38 euro trokken we via Reuzenhoek en Zaamslagveer richting België. Het tempo lag hoog, de eer was voor ons, want Musti daar moesten we niet meer op rekenen. Via de Kiekenhaag passeerden we dan Stekene en Belsele. En of ik me vandaag een kieken op mijn vlo voelde, ne 12-Speed met 1 versnelling.
Maar wat een toffe bende, die Snelvoeters. Het tempo werd speciaal aangepast voor mij. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel horen schakelen. Tandje bij! Ideaal voor een ritje souplesse, juist geen 34 gemiddeld.
Senior Brys was ook terug van de partij, in Topvorm zoals we hem kennen. Maar het wordt moeilijk om de Jonge Brys vooraan weg te halen. Opgestaan is plaats vergaan. Ook de Hansen waren top vandaag. En met Dieter en Philip hadden we vandaag nog twee sterke beren vooraan. Ik geef zeker ook nog twaalf punten aan den Daems, omdat we een kwartiertje langer mochten slapen. De 0 punten gaan naar de Elektronica van Shimano, leve de mechanica. En nu dat onze mechanieker van dienst juist in Italië zit.

Door Eddy Daems

Klokslag 8 uur – en ge kunt er uw klok gelijk op zetten – hoorden we de vertrouwde stem van Jos S: ‘Ja mannen, we vertrekken, hé!’ Het moet gezegd: Moest die kerel bij den NMBS gewerkt hebben, die zouden ze direct afgedankt hebben… Zo stipt!
Met 26 – waarvan Guy M traditiegetrouw als laatste aansloot – vatten we op deze mistige zondagochtend de rit aan naar het Waasland.

Tijdens de eerste kilometers toch eerst even gepolst bij een bij BASF werkende Snelvoeter of hij gisteren niet ‘onder zijn voeten’ had gekregen van zijn vrouwtje. ‘Gelukkig niet!’, antwoordde deze gelukzak. Wat was er gebeurd: Tijdens een etentje de dag voordien had ik hem gefeliciteerd met de aankoop van zijn nieuwe, dure racefiets, waarop zijn vrouwtje verrast reageerde met: ‘Ah, hebde gij ne nieuwe vélo gekocht?’ Ik gooide de ongelukkige meteen een reddingsboei toe met de woorden: ‘Dan moogde gij ook een nief kleedje kopen!’, waarop het gesprek meteen ontmijnd was.

Onderweg plots opschudding toen een kudde schapen onze wegen kruiste. Het deed me denken aan onze voorzitter (lees: herder) die vandaag een hele hap van de rit aan kop sleurde, krampachtig trachtend zijn kudde schapen (ons dus) in toom te houden. Vorige week (Gaasbeek) indachtig moest het tempo wat getemperd worden, moet Chris V gedacht hebben.
Rond km 50 kregen enkele oudere Snelvoeters toch wat last aan hun waterleiding, wat hen noopte tot een pisstop in de Waaslandse velden. Ook Michèle zocht een plekje op om haar ding te doen, tot een toevallige passant haar toch opmerkte en haar droogweg meedeelde: ‘Schone fiets dat gij hebt!’

In Sint-Gillis-Waas parkeerden we onze peperdure vehikels aan palen en muurtjes om in het vernieuwd etablissement de nodige vitamientjes op te doen.
Aan Patje D, die de drankjes opnam, werd gevraagd of hij tevreden was met zijn nieuwe flexijob, waarop deze laatste: ‘Ja, dat wel, maar ik mag overal maar enen dag blijven!’

Zelden zoveel mensen ons zo kamerbreed zien toelachen als vandaag… En wees gerust: Er komen nog een massa verkiezingsaffiches bij de volgende weken!

Wat op onze website vermeld staat als een vlakke rit werd uiteindelijk toch een rit met hindernissen, want zelden werd het woord ‘put’ zo vaak geroepen als vandaag. Het woord ‘krater’ was af en toe beter op zijn plaats geweest. De Waaslandse politiekers hebben nog werk tegen oktober (nog even puttenvullers voor zakkenvullers).

Klokslag 12 uur draaiden we ‘Achter d’hovenen’ (Kloosterbunder) in om ons te placeren op het zonnige terras van ’t Coolhem. Marc B had speciaal voor ons zijn rit aangepast om het ganse terras te kunnen reserveren, waarvoor dank! Tom V had nog alle moeite om zijn Els ervan te overtuigen er nog eentje te drinken om de voorbije rit te evalueren en hij kreeg het verdorie nog gedaan ook in ruil voor?
Van Kurt K moest ik nog even de onverwachte actie van Dieter DW vermelden die de laatste 500 meter nog snel even de kop nam, hiermee zijn uitstekende vorm etalerend.

In de toiletten van ’t Coolhem vertrouwde Hans VH mij nog toe dat ons gemiddelde aantal platte tubes met deze rit gezakt was onder de de één per rit, waarop ik hem toesmeet: ‘Al goed dan dat we vorige week twee keer zijn platgevallen of ons gemiddelde was nog verder gezakt’.