Maand: maart 2020

Met 23 hadden we een mooi deelnemersveld vanmorgen. Mooi, zeker daar de weersvoorspelling niet zo mooi was. Droog vertrekken en vanaf een uur of 10 lichte regen. Doch bij het begin van het seizoen is er traditioneel veel goesting en wil iedereen zijn conditie opkrikken.

Ook veel wind en Jelle offerde zich op door meteen een koppositie in te nemen. Dat ging evenwel niet zonder moeite. Met bij momenten een hartslag van 190 en een volledige drinkbus tegen een droge mond verzette Jelle puik kopwerk waarvoor de anderen hem dankbaar waren.

Daarna was het de beurt aan de twee Hansen. Ook knap temeer daar Hans Tierens gisteren ook de zaterdagrit van Luc De Wachter in Liezele had mee gereden, bijna heel de tijd op kop. En de andere Hans sukkelde met rugpijn. Maar gedurende de rit raakte hij er van verlost. Waarvoor afzien op kop toch al niet goed voor is.

Buiten Hans T waren er gisteren nog andere kilometervreters. Ondere andere Dirk en Bart, die hadden de parel van het hageland gereden. Naar het schijnt een heel mooie rit maar ook daar speelde de wind parten. Chris had als piloot de polderritten Melsele en Hulst voor volgende maand gaan verkennen. “Hoe sterk is de eenzame fietser…”, zingt Boudewijn De Groot. “Nog niet sterk genoeg”, is dan het antwoord. Maar Snelvoeters die in ‘t weekend een dubbel doen, zijn niet alleen trouwe clubleden maar weten dat ze ook een uitstekende zaak doen voor de conditie. 

De weersvoorspellingen voor de rit naar Meldert kwamen spijtig genoeg uit. Vanaf omgeving Meldert begon het toch te druppelen en was er geen ontkomen meer aan. Lange Mark was niet goed vandaag, pijn aan de heup. Ontsteking? Hopelijk herstelt hij snel want zijn kaliber kunnen we best gebruiken bij deze winderige ritten.

Als gastrijders hadden we vandaag een Triatlon koppel mee. Daar had Patje Daems voor gezorgd. Marie en Jeroen waren charmant gezelschap, goed voor een sympathieke babbel.

Op de terugweg konden we gelukkig profiteren van de meewind en klom het gemiddelde terug boven de dertig. De nattigheid nam toe en iets voor Opwijk gingen de regenvestjes aan. Was het niet tegen de regen dan wel tegen de opspattende modder. Bijna waren we Patje Daems kwijtgespeeld die blijkbaar nogal lang treuzelde over: doe ik het aan of laat ik het uit?

Gelukkig kwamen we in Opwijk weer bijeen en kon de tocht succesvol afgewerkt worden over het door piloot Willy M verkende parcours.

De eerste rit van het jaar trekt traditioneel een goed deelnemersveld aan en dat was ook dit jaar niet anders. 24 snelvoeters, 5 gastrijders en daarbij nog een tiental van Puurcycling. Zeker nu het bij het vertrek droog was, weliswaar bewolkt maar met hier en daar toch een aantal opklaringen en het zag er naar uit dat dit heel de rit zo zou blijven.

Zoals vorig jaar reden we de rit samen met Puurcycling. Gunter Maes, reporter voor PubliNieuws was ook van de partij voor enkele fotootjes en het opmaken van een verslag. Elke club had ook zijn volgwagen mee wegens afsplitsing onderweg.

De rit van vorig jaar nog indachtig had Dimi van Puurcycling gevraagd of hun club de eerste 10 km op kop kon rijden zodat zij het tempo konden regelen en dat het toch voor hen niet te snel zou gaan. Dat hun koprijders daar niet zo gelukkig mee waren bleek vrij snel na de start. Een felle zuidwestenwind blies strak in het nadeel en noopte hen tot een stevige inspanning. Maar dankzij enkele aflosbeurten lukte het hen toch aardig. Op de veilingbaan sloegen zij links richting Mollem, waar de Snelvoeters rechtdoor reden richting Wolvertem en dan Impde.

Op enkele stukken hadden we de wind nog in het nadeel en het waren sterke kopmannen die de groep vooruittrokken. Hans Moons en Frank VDV leverden onder andere een respectvolle inspanning. Dan werd het meer zij- en meewind en dat brengt opportunist Erik S vooraan in het peloton. Normaal duurt dat niet zo lang, maar nu reed hij toch een verdienstelijk stuk mee op kop. Goed Erik!

Begin seizoen is het ook snel duidelijk wie actief bleef tijdens de winter en wie niet. Geen nood voor de minder getrainden. Binnen enkele weken is die achterstand wel weer weggewerkt.

Etienne was er ook bij maar richting Humbeek en zelfs bij meewind liet hij zich halverwege de rit uitzakken. “Rij maar door”, zei hij, “je moet naar mij niet omzien. Het gaat te snel voor mij. “ Toch kon hij terug aanpikken en reed nog mee tot Londerzeel. Anderzijds kan Etienne in zijn andere hobby wel stevig uitpakken. Zo prijkt hij samen met zijn Rita momenteel op het reklamebord in den Binder, niet als fietser, maar in een zwierige pose als uithangbord voor de dansliga.

Tijdens de rit werd het hoe langer hoe zonniger en met een nog steeds felle wind, nu in de rug, keerden we gezwind via Blaasveld en Londerzeel huiswaarts. 75 km en de kop was eraf. Bedankt aan de Patte om te volgen. Achteraf in cafe Coolhem werden de dorsten gelest en er was meer dan 1 reden tot drinken: verjaardag van Tony en Gie is nog maar eens grootvader geworden: proficiat mannen!