Maand: augustus 2022

Door Erik Seghers:

Code ROOD, brandgevaar, ROOD, de kleur van haar lippen (aangezicht), maar nu ook ROOD van Remco! Wat een Belgen in wielerland.

Tijd om onze wielen van stal te halen, los te koppelen en aan te gaan. Zaporizja, Here We Come, of toch maar gewoon onze MS-Tocht richting Dilbeek?

Door de vele Kalfort kermis verslaafden onder ons, verplaatsten we de rit naar zaterdag. Er waren toch 14 gegadigden, en onze aanzetters van zondag , Jelle en Jos, awel, die mogen aanzetten in onze alternatieve, virtuele zondagrit. Vandaag zijn er nieuwe aan zet, Hans T en onze voorzitter brengen ons aan een gezapig tempo op gang. Het frisse gevoel van de ochtend veranderd al snel door dit tempo richting heuvelland. Ons eerste testje is de Koereit, een lang ‘vals’ plat stuk met na de bocht een lastiger eindstuk. In de fietsstraat, richting afdaling Vrijthout, is er wat gewriemel in de voorste rangen. Op dit klimmetje worden deuren dichtgegooid, om daarna even snel weer open te gaan.

En jawel, de vrijbuiter (ik) wringt zich door de kleine opening en zet aan. Ik keek, ik zag en ik kwam eenzaam en alleen boven aan.

Via Gaasbeek, langs Oudenaken naar de tussenstop in St-P-Leeuw, wat een prachtig uitgestippeld op voorhand goed verkend, glooiend parcours. Aan de kerk, omgeven door een wal van groen, voelden we ons even in Zuid-Frankrijk, met wel ne rare Griek op de achtergrond. Aangekomen in de Gareelmaeker, hoorde we geruchten gonzen dat lange Marc, leeglopende benen had, was dit straks onze kans ?

Na de break gingen Patrick en Hans VH stevig door op de volgende hellingen. Daar was het gonzend terugkerend gerucht van de leeglopers bij Marc, niets van aan! Het was 1 van zijn bandjes. Samen met onze jonge semi-prof-coureur Stijn reden ze een verschroeiend tempo, ons vakantie gevoel verdween als sneeuw voor de zon. Kobbegem, Brussegem, wat een prachtige koersomgeving, en ik moet u allen vragen : waar zaten onze 65-plussers vandaag ? Alhoewel onze Cleymans. Nee niet de Jelle maar onze kleine: klein maar groots in zijn prestatie!

Los door het aankomend kermisgejoel en de meetjesschieters eindigen we in café Coolhem! Een pint en dan Veni, Vidi, Vici (mijn gevoel vandaag en de komende vakantie).

Weet je wat we in het leven kunnen roepen ? De droogtecommissie. Nee, nee, niet voor Uw privéleven, maar voor het grondwatertekort door de extreme warmte en droogte.

Vandaag wordt het de langste rit van het jaar bij de Snelvoeters. Nee, deze wordt niet ingekort zoals de Dodentocht. Die hadden ze misschien beter omgedoopt of ‘opgedroogd‘ tot Watjestocht. 😊

We smokkelen aan de start nog wel wat extra water mee in de camionette en een koelbox van Hans Renmans, geen vlees maar voor extra koele drinkbussen. Dus vandaag geen 96 km maar de volle 145 km.

Omdat het de verjaardag was van de Jelle, beginnen we met een stevige beat! De DJ’s rijden de eerste 50 km op kop met snelle beats. Ze hakken er op los aan een hoog tempo. Ambiance verzekerd!

Via Elewijt en Kampenhout richting Herent. We moesten wel effe halt houden voor den Dennie: onze vriendelijke Hollander had een duidelijk kettingprobleem.

We passeren ook enkele kasseistroken met gelukkig meestal betonnen zijstukjes eraan.

Maar de Schaliëndak en den Elst waren duidelijk geen probleem voor de Clerck en co’ s die resoluut voor het middenbaanvak kozen.

Dan de fameuze Charteuzeberg te Holsbeek, een klim van bijna 1 KM.

Bijna iedereen bleef mooi vooraan in het peloton tot boven. Halfweg het parcours stopte we dan in Lubbeek in café de Zwaan en ik moet zeggen de bediening en zorg waren TOP. Extra ijsblokjes om de boel koel te houden.

Met de nodige ijsblokken op zak stapten we terug onze carbonnen rossen voor het tweede deel.

De temperatuur was al aardig opgelopen. We passeerden verschillende Winges gemeenten. En plots op een steil kasseiklimmetje… krak… kettingbreuk door te veel pk’s. Maar Bjorn werd goed geholpen door de mecaniciens van dienst.

Doch de herstelling was van korte duur want 17 km verder terug een krak, op km 117 Km. Bjorn was gedoemd tot de volgwagen. De rest van de groep zette de cavalerietocht verder, met bijgevulde drinkbussen, behalve de Merckx, en een beetje verder reed hij dan ook nog eens plat.

Maar mannen, sorry zenne, dat ik mijn verslag op 125 km stop, maar het mocht van het bestuur door de extreme droogte en warmte.

Ik wil nog even afsluiten met het Strava klassement, de Merckx heeft teveel buiten gereden deze week denk ik, want hij moest het stellen met de tweede plaats met een verschil van 16 km. Top Willy M . Alhoewel, ik roep nog niet te snel WILLY WILLY , want het is nog geen zondagavond.

Na de rit was het heerlijk terrassenweer in café Coolhem met niet alleen een frisse pint maar waar gastvrouw Tiana ons verraste met ijsjes. En voor de Willy mocht het iets meer zijn: een split van een banana.

Ciao, sterke beren, de Watjes bleven thuis door de droogte!

van (den heten) Erik Seghers:

Flor, die valt : Wat een hectiek of misschien liever gezegd een ‘ Humorieke’ Ronde was het al. Vrouwen die in de Ronde letterlijk op of voor elkaar vallen, nietwaar Marianne? We zullen is gaan poolshoogte nemen in het vrouwenklooster in Florival, misschien is in 1200 daar de vrouwenliefde ontstaan ?

Nu, genoeg gelebberd, tijd om vast te klikken en te vertrekken want het is stipt 7h30. Er werd direct een aanval gelanceerd maar er ontstond niet direct een goede vlucht. Doch door het betere afstopwerk van Dirk en Erik C vertrok er dan toch een kwartet.  Deze vlucht had geen lang leven beschoren, want het peloton stak een tandje of 2 bij en de vluchters werden bij hun ballen gegrepen. Er op en er  over, zoals misschien na 40 jaar huwelijk?    

We trokken verder richting Steenokkerzeel langs Skeys de luchtverkeerstoren, we vlogen daar voorbij als een stel jonge veulens. De eerste echte test bergop is de Smeysberg te Huldenberg. Wat een miserie, 16 % en meer, steil omhoog, het voelt als de derde keer na elkaar met je vrouw ;). Hij gaat bijna niet meer omhoog, de fiets, zo steil!

Na een paar beklimmingen in de regio Kortenberg en Everberg, kwamen we aan in Café Au Val De Fleuri. Daar hebben we een kwartietje interessante gesprekken gevoerd doch niets te drinken gehad want de eigenaar bleef precies liever in zijn bed liggen.

Na de droge rust kwam de eerste beklimming in Pecrot. Ook een lastig ding, mijn gedacht. Via Neerijse en Huldenberg rijden we hard naar huis. Den Herman Brusselmans zou zeggen : “Ik pak liever iemand HARD van 34 en maak ze zwanger”. Bij de snelvoeters zeggen ze: “Ik rij maak liever HARD tempo aan 34 en pak een goed achterwiel!”.

In Zemst komen we terug aan de splitsing en rijden we langs dezelfde weg terug naar huis. Dan gaat het snoeihard, zo hard dat de ketting van Erik H eraf valt. Tijd voor een nieuwe fiets?

Ik denk dat er vandaag toch enkelen zwart voor hun ogen – of misschien in de context van 2022 Biniam Girmay – gezien hebben, maar past het wel een zwarte op een fiets in 2022 of is dat ook racisme? Want nu in de moderne tijd heeft iedereen een auto, niet?

Dan rijden ze Coolhem Cafe voorbij en gaat het richting Sportkantine van Sparta Bornem.