door Erik Heyvaert
Beauvechain, of Betekom pour les Flamands. Den heten Erik is alleen thuis dit weekend en had daardoor geen tijd om het verslag te schrijven. Laten we niet te veel speculeren wat zijn plannen voor vandaag nog zijn, in elk geval deed hij vandaag tijdens de rit zijn bijnaam weeral alle eer aan. Het ging over tetten, putten in de baan zijn ook spleten en dat er bij Michèle een draadje van haar koersbroek los hing ter hoogte van haar billen had hij ook meteen opgemerkt. Michèle reed vandaag trouwens voor de eerste keer dit seizoen in korte broek.
We waren met 23 vandaag. 20 snelvoeters en 3 gastrijders. De kleine van den beenhouwer en twee familieleden van Willy Meersmans kwamen ons peloton versterken. De eerste tiental kilometers tot Leuven verliepen gemoedelijk en er kon nog getetterd worden in het peloton. Maar aan de abdij van Keizersberg werden ons de eerste beklimmingen voorgeschoteld. Niets extreem maar toch al genoeg om het kaf van het koren te scheiden. De voorzitter en Jan Van Buggenhout hadden ondertussen onze rangen verlaten om via een alternatieve route terug huiswaarts te keren. Ze moesten wegens andere verplichtingen op tijd thuis zijn. Met hun tweetjes hebben ze toch nog 110km op de teller met een gemiddelde van iets meer dan 31 km/h. Niet slecht gereden. Ons gemiddelde was maar anderhalve km/h sneller. In Beauvechain stopten we zoals de vorige edities onder de kerktoren voor een drankje en een plas. Bij de Marc was het een kakske. Hij verscheen aan de start met de insinuatie dat ik gisteren iets in zijnen Duvel gedaan had. Hij moest deze ochtend al vier keer naar de WC gaan wegens het vliegend schijt. Aangezien ik twee ritten voor lig in het klassement verdacht hij mij ervan dat ik hem wou saboteren om mijn voorsprong te vergroten. Maar Marc, wees gerust; JIJ bent en blijft onze clubkampioen. Michèle suggereerde wel om in augustus alleen naar Spanje te gaan zodat ik mij volledig op het clubkampioenschap zou kunnen concentreren, maar dat plezier gun ik haar niet. Van onze drankjes genietend op het terras onder de kerktoren hoorden enkelen onder ons plots een ” ptsssss” geluid. Het geluid van een band die afging. Michèle ging direct op onderzoek en het bleek de Willier te zijn van een van onze gastrijders uit de Meersmans clan. Deze fiets had hij in bruikleen gekregen van nonkel Willy. Al direct werd er gespeculeerd hoeveel rustinnekes er op diene binnenband zouden plakken. Nonkel Willy zal aan zijn telgen nog een cursus banden vervangen moeten geven. Gelukkig kwam Hans Van Hoye een handje toesteken. Anders stonden we er nu misschien nog. Het moet gezegd worden, die Meersmansen kunnen wel met ne fiets rijden. Als dank voor de herstelde band namen ze de snelvoeters in hun zog. Buiten een platte band van Luc De Smedt, die door onze specialist bandenvervanger Hans VH hersteld werd in 6’22”, konden we onze terugrit zonder noemenswaardige hoogtepunten of problemen afwerken. Aangezien ’t Coolhem gesloten was omdat de Jurgen op graspop in ’t slijk wou gaan rollen, moesten we noodgedwongen bij de buren van Sinna’s van ons welverdiend gerstenat gaan genieten. Moesten we een beoordeling geven op zoover dan is Cristal beter dan Estaminet en schenkt de Jurgen zij Duvels met een mooiere schuimkraag dan de miekes van Sinna’s.
En nu genieten van het BK en ons deze week prepareren voor den Berendries die volgende zondag op het programma staat. Hopelijk met goed weer en veel snelvoeters aan de start.
