door Erik Seghers
De onderhandelingen bij de Snelvoeters verliepen iets vlotter dan bij de Wever. Gingen we nu zaterdag of zondag fietsen? Na wat over en weer gepalaver, besliste Louis Meersmans, we rijden gewoonweg de zondag! Knippen, plakken en klaar. En daar stonden we dan, op deze frisse zondagochtend aan de Okay te Kalfort. Voor een uitzondering hier, wegens een nieuwe sponsoring, of gewoon door de festiviteiten van de Kermis? En, plots zagen we daar Patrick Daems voorbij vlammen, blik op oneindig. Hij dacht blijkbaar dat de start in de Carrefour was, te Jerez De La Frontera. Een grens te ver! Uiteindelijk zijn we dan toch met ons zestienen vertrokken.
Het is te zeggen, vertrokken? Na 10 km stond er al ene plat, achteraan. Den deze! Maar daar waren Hans en Jan al , ze kwamen me snel ter hulp. Patrick zag, en keer ernaar, met mijn fiets in de hand. Dank u wel gasten. 20 Euro, dubbel en dik verdiend! Enkel nog wat Londerzeelse lucht in de band, en weg waren we.
Er waren vandaag mannen bij met ‘Van Eetvelt’- benen, maar ook enkelen met de verkeerde flanellen benen, de zogenaamde ‘Van Uitbroecks’ benen.
Vorige week waren er al schijnbare tekenen, maar nu was het echt zo ver. Den Erwin had zijn oude liefde vaarwel gezegd en ingeruild voor een veel lichter en slanker model. Na zoveel jaren lief en leed, had hij hem deze week echt aan de kant gezet. Maar de herinneringen blijven voor altijd.
Aan de kerk in Sint-Pieters-Leeuw gingen we er twee nuttigen. Een frisdrank of een koffie, zonder die lekkere huisgemaakte taart. Maar er was wel een vers getapt melkje bij. Het recept wilde ze wel laten zien, maar aankomen, nee dat niet.
We zitten hier amper 40 km van onze voordeur, maar wat een prachtige landschappen hebben we al mogen gadeslaan. En het werd alleen maar mooier op onze terugweg. Dat is het voordeel van fietsen, dat je langs die mooie smalle paadjes passeert. En bij de laatste weken zomerweer, liepen er ook wel wat gazellen langs de weg. Sommige riepen dan gezwind: “Plat, Plat”. Maar die smoesjes , daar trapten we niet in, we trapten gewoon onze gaspedaal dan nog wat harder in. Het was afzien vandaag, soms letterlijk.
Maar er was iemand, die ondanks dat hij zelfs soms moeite moest doen om het tempo te kunnen volgen, nog anderen een handje hielp. Maar ik heb hem beloofd om hem niet bij naam te noemen. Deze keer komt hij op de achterflap. Maar Marc V, we zien je volgende week zeker terug, jij Nr 1, in het klassement.
Wegens te druk in Kalfort met de Maria Ommegang en de kermis, bereikten we de aankomst via een andere ommegang bij den Benny in ’t Breeven.
