Volgens de website van de VWB op 14 augustus was het terug toegestaan in de provincie Antwerpen om met maximum 50 personen in georganiseerd verband fietstochten te ondernemen. Dat is niet on dovemansoren gevallen. Ook bij de snelvoeters niet en we zijn zondag 16/8 terug gestart in Kalfort. 21 deelnemers tekenden paraat voor een rit van 130 km.
Ook Patrick was terug van de partij in de volgwagen. Andere vermeldingswaardige deelnemers zijn Sven Gevers, collega van Nico en de man die met de fiets vanuit Ronse komt, en ook Hans, vader van Stijn.
De rit naar Sas van Gent is gekend voor het volgen van kilometerslange rechte hoofdbanen waar een hoog tempo kan aangehouden worden. Met lange mark en Hans T op kop was het nu niet anders.
De Sas van Gent rit is de laatste jaren een uitdaging vooral omwille van vele wegenwerken en omleidingen op het parcours. Zo heeft Willy Van Dijck de voorbije jaren het parcours al stevig moeten wijzigen tot hij er uiteindelijk de brui aan gaf omdat het niet meer doenbaar was. Daarbij komt dat dit een vrij lange rit is waarbij een verkenning toch wat tijd inneemt. Vraag dat maar aan voorzitter Chris die in zijn verlof het wel zag zitten om dit op zich te nemen. Uitgangspunt was een originele versie van de rit met parcours gekregen van kleine Eric. Niet alleen was het keiwarm tijdens de verkenning tot 36 graden maar al snel zou blijken dat wegenwerken weer noopten tot parcourswijzigingen. Vooral in Oostakker was het goed prijs: heel de dorpskern was opgebroken zodanig dat het veer nauwelijks met fiets te bereiken was, laat staan met een volgwagen. De unieke bootovertocht van het kanaal Gent-Terneuzen viel hierbij dus in het water.
Als alternatief werd er op de N449 verder noordwaarts gefietst naar Zaffelare en langs het provinciaal domein Puyenbroeck. Daarna lieten we Wachtebeke rechts liggen (ook daar was het centrum onderbroken door werken) en volgden we de Langeledevaart tot het dorpje met dezelfde naam. Vervolgens kwamen we via de rustieke akkerstraat in Zelzate waar we even werden op gehouden door een geopende brug.
Het was 09.30 toen we toekwamen in Sas van Gent. Alle cafés waren nog gesloten en het enige café dat open was, zat natuurlijk al vol. Dan maar door, hopend op meer geluk in een volgend dorpje.
Op de stekkerweg reden er 2 heren plat: Eddy Daems zat al enige tijd met een leegloper en Stijn. Natuurlijk alle 2 met schijfremmen waardoor er niet snel wielen konden gewisseld worden en het reparatiewerk wat meer tijd vroeg. Blijkbaar was dit nog een druk bezocht baantje want we stonden gedurig in de weg van andere passanten.
Dat de Willy M veel familie heeft in Nederland wisten we al maar dat hij ook een schoonbroer had wonen in het nabijgelegen dorpje Overslag was nieuw. En dat kwam hier goed van pas om te weten in welk cafe we onze pauze konden nemen. Cafe ’t Hoeksken bleek prima te voldoen. Er zat een fietsgroep uit Lokeren die net vertrekkend was en met veel plezier voor ons plaats ruimde.
Patje Daems was ondertussen doorgereden. Er zijn er die nog moeten werken op een zondagnamiddag. Hij moet met hulp van de GPS goed thuisgeraakt zijn want in de namiddag postte hij al een foto van zijn werkplek in de haven.
De terugweg verliep vlot via Klein-Sinaai, Sinaai, Waasmunster-Heide, Temse en Bornem. Om 12.30 waren we terug thuis in Kalfort, waar de biertjes na zulk een rit het lekkerst smaken.