door Erik Heyvaert
Met 20 snelvoeters en 2 gastrijders stonden we klaar om de zwaarste rit van dit seizoen af te werken. Deze rit stond na twee seizoenen afwezigheid, met onder andere de Beerselberg, Alsemberg en Bruine Put, terug op het programma. Deze beklimmingen zorgden ervoor dat deze rit meer dan 1.000 hoogtemeters bereikte.
De rit was nog niet goed vertrokken of de voorzitter had al platte band. Er was een steen voor zijn voorwiel gesprongen. Gelukkig was Hans VH weer van de partij die de karwei op een hik en een flik klaarde. Nogmaals: merci Hans!
Dat er in de vakantieperiode toch nog zoveel snelvoeters kwamen opdagen voor een zware ” bergrit” was op zich al een prestatie. De Guido M. was niet van de partij. Die had de dag ervoor waarschijnlijk zijn pijlen al verschoten door met de mannen van Opdorp naar Damme te rijden. Zere benen na die rit van 209km, of lag het aan de hoofdpijn van het frisse gerstenat na de rit? Wie zal het zeggen, we kunnen alleen maar speculeren. Tom en Els zitten op camping aan de Ventoux. Els, hier in België probeert ze elke molshoop te omzeilen, heeft ginds onder andere al de Ventoux, col de Suzette en de col de la Madeleine achter de kiezen. een knappe prestatie die toont dat waar een wil is, ook een weg is. Deze spreuk is evengoed op mij van toepassing. Met mijn 94Kg ben ik niet bepaald een klimmers type. Dat resulteerde zich vandaag in het bengelen aan de staart van het peloton tot zich bevinden in het peloton der gelosten. Gelukkig was er vandaag veel collegialiteit van de berggeiten die ons bovenaan een klim steeds stonden op te wachten, zodat we gegroepeerd de rit konden verderzetten.
De stop was voorzien aan het kasteel van Beersel. Er werd door het bestuur nadrukkelijk gevraagd om ” normale dranken” te nuttigen omdat we sowieso niet gingen toekomen met onze €5 inleg. Bleek dat een ” normale” consumptie al €3,5 kostte. Zijn geld niet waard want bij de tweede ronde was de geserveerde cola ongekoeld. Moest de rit volgend seizoen nog doorgaan, kunnen we beter doorrijden tot het Vagevuur. In dit volkscafé zijn de prijzen nog binnen het budget. Op de terugweg moesten nog enkele hellingen overwonnen worden met de Vrijthout en de Pastinakenstraat als afsluiters. Nu ging het in rechte lijn richting clublokaal en werd de snelheid danig opgevoerd. De rit was blijkbaar nog niet lastig genoeg geweest. Dit zorgde er volgens lange Marc wel voor dat deze rit voor het eerst in de geschiedenis van de club met meer dan 30 km/h werd afgewerkt.
Volgende week Wecheltersande. Normaal gezien een rit van Kleine Eric. Aangezien de kleine niet meer komt heeft Marc V heeft de verkenning op zich genomen. Wegens Tomorrowland zal hij best werk hebben om de streek rond Boom te vermijden. We laten ons volgend weekend verrassen. Biljart vlak, meer iets voor mijn postuur.
