De Dodentocht fietstocht is normaal een georganiseerde tocht vertrekkende vanuit het Breeven in Bornem. Maar zoals met veel evenementen was die wegens corona ook dit jaar afgelast. Het is een mooie tocht met een zekere zwaartegraad en daarom rijden we die graag op eigen initiatief.
De dodentocht is ook één van die ritten waar traditioneel iets meer gas gegeven wordt. En dat was deze keer niet anders. Vooral koptrekkers Marc B. en Frank VDV hadden er blijkbaar zin in.
Dankzij een omleiding wegens wegenwerken in OLV Lombeek leerden we ook de Hunselberg kennen, vanwaar we in volle heuvelzone terecht kwamen.
In Asse ligt de Brusselsesteenweg al jaren open. Daarbij komt nog dat men richting Kobbegem een dijk van een tractorsluis heeft gebouwd en in het industriepark krioelt het van de éénrichtingstraten. Allemaal goede voornemens waarschijnlijk om sluipverkeer tegen te gaan, maar voor wielertoeristen wordt het elk jaar moeilijker. Gelukkig was er voor verkenner Chris de Langestraat als enige doorweg naar Kobbegem.
Onze coureur Stijn zat al lang te popelen voor een aanval en in de Lippeloseweg achtte hij zijn moment gekomen, achterna gezeten door papa Hans en springveer Erik S. Op het kruispunt met Nijven sloeg Erik gevolgd door Hans plots linksaf, weg van het Garmin parcours, en zat hun mooie aanval erop. Hoe snel een aanval kan uitdraaien in een achtervolging. Gevraagd naar de reden was dat het parcours van de georganiseerde dodentocht ook die richting uitgaat. De macht der gewoonte dus.
Benny was zo gastvriendelijk om ons uit te nodigen in het chalet van Sporta Bornem, de aankomst van de normale de dodentocht, en dat laten de Snelvoeters zich geen twee keer zeggen. Merci, Benny.
