Vandaag 127 km en een 870 hm waaronder de muur van Geraardsbergen en de Bosberg, 2 mythische klimmen uit de Ronde van Vlaanderen. De aanloop verliep atypisch meer zuidwaarts dan gewoonlijk via Asse, Gooik en Galmaarden over rustige landwegen. Rustig is wel relatief want er waren ontzettend veel andere fietsgroepen op pad. En zo gebeurt het dat men een groep kruist en dat er van die tegenovergestelde groep een fietser om de een of andere reden valt net voor de wielen van een snelvoeter die dat niet meer kan ontwijken. Dat moest weer de Willy M. overkomen, al zo vaak pechvogel en betrokken bij valpartijen waar hij absoluut niets kon aan doen. De schade was voornamelijk materiaal: rechtse “manette” verbogen en schakelen was niet meer mogelijk. Ook pijn aan een vinger. Willy besloot dan maar om de terugweg solo af te leggen.
In Galmaarden draaide een kolonne tractoren net voor ons een straat in. Tractoren die voor onze normen traag reden, wat ons deed beslissen om de pauze hier – toch ongeveer halverwege – te nemen.
We merkten op dat diegenen die de voorbije weken nog wat moeite hadden met het tempo het week na week stukken beter doen, nietwaar Mark V. en Willy VD. Zo zie je maar dat training veel goed maakt. Doch vandaag kreeg Dirk DB het hier en daar lastig, maar hij benutte de afdalingen goed om terug bij te benen. De laatste 20 km waren er wel teveel aan en stapte hij wijselijk bij de Patte in de volgwagen.
Sven Gevers was er ook bij: helemaal van Ronse gekomen vanmorgen en via het Leirekespad teruggereden. Zijn teller stond bij thuiskomst boven de 200. Chapeau!
Voor de eerste keer echt terrasjesweer na de rit waar de Willy al op ons zat te wachten. En van dat zalige zonnetje en gerstenat hebben we zeker en verdiend genoten.
