Het beloofde een mooie zondag dag te worden met ideale fietstemperaturen, en dat werd het ook. In plaats van de verplaatsingsrit in Sint-Pieters-Leeuw was er gekozen voor de polderrit naar Terneuzen. Reden was onder andere afwisseling van parcours omdat we vorige week naar de muur van Geraardsbergen dezelfde streek hadden bezocht. Vertrek om 07.30 voor deze 140 km lange rit met een 29 fietsers weer een mooie groep. Jos S. opende traditioneel de debatten.
Langs Temse, Velle, Beveren en Verrebroek bereikten we de Zeeuwse polders. En vanaf daar was het zalig fietsen: lange rechte stukken, weinig verkeer en prachtige uitgestrekte landschappen. In het peloton was het genieten, net een familieuitstap. Ook niet te veel wind alhoewel de koptrekkers daar misschien anders over denken. Daaronder vanzelfsprekend lange Marc op zijn favoriete parcours. Ook anderen zoals Hans T. en Stijn die dit ook wel kunnen smaken en onvermoeibaar aan de kop bleven sleuren.
Ook Sven Gevers uit Ronse was net als vorige week weer van de partij. Nog voor dageraad met licht op vertrokken richting Kalfort, dan met ons naar Terneuzen en terug en daarna nog huiswaarts. Goed voor meer dan 270 km, een klassieker waardig. Chapeau, kerel!
In Terneuzen scheiden fiets- en autopaden en leidde piloot Gie de Patte in de volgwagen naar de grote markt. Niet altijd simpel in Nederland. De fietsers konden op de dijk genieten van het weidse zicht op de Westerschelde met her en der een machtig zeeschip dat metershoog boven het water uittorent.
Wegens corona had men op de markt de al ruime terrassen nog eens extra vergroot tot zelfs over het midden van het marktplein. We lieten het ons niet aan ons hart komen en genoten van een welverdiende pauze in het “café du commerce”.
Ook kleinen Eric was er voor de eerste keer dit jaar bij. En dat hebben we onderweg gehoord. Te pas en te onpas gaf hij zijn commando’s. Terecht als het om veiligheid of het juiste parcours ging. De andere keren zwegen de snelvoeters wijselijk. We kennen hem ondertussen allemaal zo’n beetje, hé.
Volgende week rit naar Waterloo wat zeker gepast is nu we dit jaar Napoleon Bonaparte herdenken die net 200 jaar geleden gestorven is. Niet alleen een groots veldheer maar ook een politicus waarvan de invloed op onze beschaving niet te onderschatten is. Maar of hij ook fietste? Daarover heb ik nog niets gelezen of gehoord. Sportief was hij wel want hij zat wel dikwijls op zijn paard, letterlijk en figuurlijk.
