De weermannen hadden sombere voorspellingen gedaan wat maakte dat de kans dat we nat zouden worden wel eens heel reëel kon zijn. Maar zoals een echte flandrien alle weer trotseert lieten 14 moedige snelvoeters en een gastrijder zich niet afschrikken door mogelijks wat regen. Het was tenslotte droog bij het vertrek. De clubrit “Geuze en Lambic” indachtig, die was afgelast wegens code oranje maar waar er in de voormiddag geen spat regen gevallen was, was voor Erwin reden genoeg om via whatsapp de snelvoeters aan te sporen om uit hunne nest te komen. We zouden ons geen tweede keer laten voorliegen door die weermannen.
Nog maar juist vertrokken of de eerste druppels zorgden al voor wat gespetter. Gelukkig was de horizon voor ons volledig uitgeklaard. Dat beetje regen konden we wel aan. Het was zelfs niet de moeite om ons regenjasje aan te trekken. Naarmate de rit vorderde, vorderde ook de intensiteit van de regen. Toch maar even stoppen om het regenjasje aan te doen? In Overijse kregen we de volle lading over ons heen. Het moment voor kleine Erik om de handdoek in de ring te gooien en de warme chauffage van de volgwagen op te zoeken.
Na een toertje rond het meer van Genval, dat eigenlijk voor 4/5de op het grondgebied van Overijse ligt, zetten we onze rit verder tot café De Welkom in Tombeek. Als een bende waterkiekens dropen we letterlijk en figuurlijk het café binnen. De bazin had haar werk om iedereen van warme drank te voorzien. De warme koffie had weinig effect op de onderkoelde Benny. Omdat Erik dat zitje naast Patje al ingenomen had, zat er voor Benny niets anders op dan opnieuw zijn carbonnen ros te bestijgen.
Het was na de stop wel gestopt met regenen en na een tijdje brak zelfs de zon door het grijze wolkendek. Regenvestjes uit, glimlach op het gezicht en nog gezapige terugtocht richting het clublokaal café het Coolhem. Hier zorgde ons Kiara weeral voor spijs en drank. Nee, geen koffie deze keer maar heerlijk verfrissend gerstenat.
