De profwedstrijden rijgen zich aan elkaar, Brugge-De Panne, E3-Prijs met Van Aert als winnaar, en straks Gent-Wevelgem. Maar eerst onze eigen rit rijden, om even het gevoel te krijgen dat we ook wel wat semi – profs zijn: Kalfort-Wetteren-Kalfort!
In ons peloton geen aero cycling packs zoals in de profpelotons meer en meer opduiken. Misschien een idee voor ons bestuur om onze koptrekkers zo een pakje cadeau te doen zodat ze in hun zog het peloton nog sneller kunnen op sleeptouw nemen.
Was het nu vertrek nu om 8u00 vertrek of toch last-minute om 8u30? De telaatkomers hebben pech, goede afspraken maken goede vrienden.
Het eerste uur rijden we aan een gezapig tempo, de 3 koptrekkers, JPJ laten ons snel vergeten dat het een grijze dag is.
Na een uurtje moeten we even halt houden voor de slappe ketting van onze schoolmeester, maar al snel gaat het aan hetzelfde tempo richting Uitbergen. 70 km op de teller en vlug een snelle drankpauze in café de Zwaan. Allee dat dachten we toch. Maar de zwarte zwaan van dienst duldde geen hulp en daardoor verliep de bediening in ganzenpas.
Na de break nog 30 km in het vizier en het snelle tempo zit er direct terug in. Wat een sterke beren weeral vooraan.
Als je ziet wat een VD Poel kan na zijn rugperikelen, onvoorstelbaar. Maar ook hier in onze rangen zijn er velen met last van lage rugpijnen. En toch zitten hier ook krachtpatsers tussen.
De sprint wordt lang op voorhand voorbereid met hoog tempo zodat echte aanvallen uitblijven. En ja daar komen we na 102 km over de streep. Het zal een Foto-Finisch worden. Neenee, geen dickpics want daar zullen de bloemenmeisjes niet happig op zijn. Ik weet niet exact wat onze sponsors doen, maar laat ons hopen dat er geen Overmars tussen zit.
Nu een hapje en een drankje voor de mannen op cafe en wachten op de zon.
👍👍