door Erik Heyvaert
ZWARTE ZONDAG. Voor de Snelvoeters althans en voor de verkiezingen straks misschien ook. Het begon al aan de start in Kalfort. Daar constateerde Michèle dat haar achterrem het niet meer deed. Niet dat je bij de Snelvoeters veel moet remmen, maar later in dit verslag zal blijken dat goed werkende remmen geen overbodig item zijn op onze carbonnen rossen. Rechtsomkeer dan maar en solo gaan gravellen. Benieuwd hoeveel kilometers ze gaat afmalen, maar één ding is zeker, competitief als ze is zal ze niet voor ons willen onderdoen. Nog voor onze sprekende klok Jos om stipt 07Hr30 het startschot kon geven werd even de pauzeknop ingedrukt. Dokter Jan en onze voorzitter Chris waren tegen elkaar gereden en ten val gekomen. Nog niet goed wakker, mannen? Sjans dat we een dokter in ons midden hebben, maar deze keer mocht hij zichzelf en de voorzitter oplappen. Voorzien van de nodige pleisters konden ze de rit toch aanvatten. Dokter Jan reeds voor de eerste keer met zijn nieuwe fiets, geen carbonnen ros maar een Trek Emonda uit hoogwaardig lichtgewicht aluminium. Hij was meteen gedoopt. De schade aan de fiets viel mee, maar voor ondergetekende zou het alvast een mooi excuus zijn om een nieuwe te kopen. Dokter Jan heeft trouwens zijn fiets gekocht in functie van een paar Fast Forward wielen die hij thuis nog had staan. Geen schijfremmen dus, maar old school velgremmen. Daarom is de nieuwe fiets een Trek want die geven levenslange garantie en blijven dus frames voor velgremmen produceren.
De afgepijlde rit vertrok vanuit Temse richting de polders. Het geliefkoosde terrein van lange Marc. Hij legde er van in het begin al strak de pees op met een kruissnelheid van rond de 40 km/h. Wie nog niet wakker was, werd het nu. Aan de bevoorrading in de Prosperpolder kwamen we Leon tegen. Hij was alvast iets vroeger gestart zodat hij als haas kon fungeren voor ons peloton. Met Leon erbij waren we vandaag met 21 Snelvoeters. Zoals eerder vermeld zijn goed functionerende remmen geen overbodige luxe. Een automobilist, of misschien verdient hij wel het label ” terrorist”, besloot ons peloton in te halen net voor een bocht. Toen er uit de tegenovergestelde richting een andere wagen kwam, besloot onze ” terrorist” de kant van de minste weerstand te kiezen en drumde onze kopmannen opzij. Vol in de remmen, uitwijkend naar rechts en op een haar na een valpartij vermeden tufde de ” terrorist” gemoedelijk verder. Waarschijnlijk achter koffiekoeken voor de madam, vriend of X. Ik vermoed dat onze kopmannen nooit beseft hebben aan welk inferno we ontsnapt zijn. Dit voorval is misschien beschreven met de nodige dramatiek, maar op smoelenboek lees je soms de meest onzinnige opmerkingen van automobilisten tegenover ” wielerterroristen”. Dus bij deze een koekje van eigen deeg. Denkend dat er weinig zotten zoals deze zich op de baan begeven, was het iets later weeral prijs. Komende van een hoofdbaan moesten we een straat links inslaan. Een wagen die uit die straat kwam, en naar links de hoofdbaan wou oprijden, besloot om ons geen voorrang te verlenen en door ons peloton te rijden. Daar stond ze dan in het midden van de baan met Snelvoeters die haar langs links en rechts passeerden. Feit is dat beide bestuurders dateren vanuit de periode dat je een rijbewijs kreeg ipv dat je het moest behalen.
Links of rechts, welke meerderheid komt er vandaag uit de stembusgang? Spijtig voor de organisatie dat deze toertocht samenvalt met de verkiezingen. Deze toertocht staat bekend voor zijn gezellige après met optredens, drank en food. Snelvoeters uit Klein Brabant hadden tot 16Hr de tijd om hun stem uit te brengen en besloten massaal om van die sfeer te genieten. In Londerzeel, mijn thuisfront, stemmen ze nog ouderwets met potlood en papier en sluiten de stemburelen om 14Hr. De verleiding was groot om mee van de sfeer te genieten, maar tegen mijn natuur in besloot ik om mijn burgerplicht te vervullen en te stemmen voor de goei. En nu voor de tv volgen hoe zwarter de zwarte zondag gaat worden.
