Door Erik Seghers
Op de Velofollies app waren er maar 19 ingeschreven deze ochtend. Klaar voor de rit naar Wetteren. Maar dankzij de buienradar die wel wat regen voorspelde, vertrokken we met 29. Geen tijd om te gaan kiezen vandaag, maar die Rus wint toch sowieso. Dan liever het risico nemen om wat nat te worden op de fiets. En in Dendermonde was het al van dat, de eerste druppels vielen neer op onze Calpé shirts. Her en der werd er al wat over en weer geroepen: Regenvestjesaan-stopdefiets-moment. En niet veel verder, ergens in de veldstraat, werden de remmen dichtgeknepen. Een pitstop werd ingelast om de regenvestjes aan te doen. Eén derde van ons peloton had zich voorzien van een regenjacket, Fluo geel, Zwart of gewoon een Chineeske werden aangetrokken. Hans VH had het niet goed begrepen, en hij verving prompt zijn achterband. Eén snelvoeter zag haar kans om het werelduurrecord , zoveel mogelijk vestje aan en uit doen op een uur, te verbeteren. Maar zoveel tijd gaven we haar niet. Ze zag ons vertrekken, en ze gooide uit angst haar fiets op de grond en trok snel weer haar jasje aan. Het duurde lang voor we op de terugweg waren. Regen, koude en wind, het Calpé gevoel was ver weg vandaag. Zeven dwergen kozen dan ook het hazenpad onderweg. Chicken tonight, angsthazen. We bleven uiteindelijk met 22 dapperen over. Ondanks de hoge snelheid vandaag, bibberden de jacket lozen hard op de fiets. Hadden we onder deze weersomstandigheden op de Cipressa gereden tegen 40 gemiddeld hadden we het misschien niet zo koud gehad? Maar we zaten hier en niet daar. We hadden beter richting Diest of Brussel gereden hoorde ik enkelen zeggen. Dan hadden we het misschien droog en warm gehouden. Maar het enige warmtestraaltje vandaag, stond op onze rug, CyclingCalpe, maar oh zo ver weg. In Lebbeke bleven we rondjes draaien, tot het droog was. Als je maar lang genoeg blijft draaien, komt alles goed. Het was niet de aangenaamste rit, maar we vinken ze toch weer mooi af.
