door Erik Seghers
Als je enkel rekening zou houden met de hoogtemeters, dan zou deze rit wel eens de tweede lastigste van het jaar kunnen worden, na Waver – Namen. In Geraardsbergen ligt de legendarische Muur op ons te wachten. Ondanks het lange weekend, toch 25 renners aan de start en Kurt K. in de volgwagen. Via Meldert en Hekelgem zoeken we het Pajottenland op. Voor ons geen Colombiaanse jungle toestanden, wij hoeven niemand te zoeken, iedereen blijft in de rangen.
Het gaat van de start, hard, snoeihard dankzij onze vaste koptrekkers. Het is een droge, zonnige dag, voor ons geen Noord- Italiaanse toestanden !
Na een km of 60 komen we aan de voet van Onkerzele berg, een lange gestage klim, en goede opwarmer voor de beklimming naar de Muur die daar even verder op de loer ligt. Na de afdaling is het zover, links de Abdijstraat op (of Klojsterstroat voor de lokale bevolking).
Een steil stuk van 360 meter om dan rechts de kasseien op te draaien, het begin van de echte Muur. Enkelen onder ons prefereren de asfalt ‘ Straight Ahead ‘.
Dat Bachmoet nu wel of niet veroverd is, weet niemand, maar wij gaan wel die verdomde Muur en kapelmuur overwinnen. Daar boven wordt onze tocht vereeuwigd door gastrijder Chris Van Dijck.
Na dit foto moment trekken we verder de weide wereld in. Soms lijkt het wel of we in een F16 zitten, maar dan met onze benen mee trappelend uit de cockpit. Voor sommigen komen de molshopen te snel en te dikwijls na elkaar. Hier en daar krijgen enkelen een duwtje in de rug door sterke beren, al meer of minder gewenst.
De mens zingt ‘ Jeroen Brouwers schrijft een boek ‘ , maar ik denk dat Jeroen gewoon zo snel mogelijk naar huis wou. Maar hij verdient van de groep alvast de prijs van de strijdlust. Ook onze Youngster Benny krijgt een vermelding, 76 jaar, het bruin is dan wel van zijn benen, maar de power zit er nog in ! Alhoewel de pittoreske witte hoevetjes van het pajottenland helemaal aan hem voorbij gingen. Maar hij zal wel niet de enige geweest zijn.
30 km voor het einde, komen de Blues Brothers Daems op kop sleuren. Het verlof van Eddy is in aantocht. Neen kinderen, dit is enkel stuff voor de grote mensen.
In de Molenstraat worden dan nog eens alle registers open getrokken en zo wordt er een finaal orgelpunt geplaatst op een mooie maar pittige rit. Aan de meet: 135 km, 31 average en 900 hoogtemeters. Astemblieft, moet er geen bier zijn. Jawel, zeker, en bitterballen hebben we ook gekregen bij Tiana.
