door Erik Heyvaert
Normaal gezien stond er vandaag Peulis op het programma. Maar aangezien de piloot in de lappenmand ligt met als gevolg dat de rit niet verkend werd, besloot het bestuur om de toertocht van de WIK te rijden. Onze sponsor, Cycling Calpe, zou deel uitmaken van de organisatie dus moesten wij daar aanwezig zijn.
Regen, regen en nog eens regen. Gegarandeerd weinig opkomst. De koerspaarden bleven op stal en de boerenpaarden rijden door weer en wind. Met zes waren we. De gebroeders Daems, Jos S, Willy M, Marc VH en mezelf. Onderweg werd zelfs al eens gepolst door de koploper in het klassement hoeveel deelnemers er aanwezig waren.
Van de parking in Kalfort richting start in Liezele. Met zes dus. Eens ingeschreven nam Eddy samen met Jos de leiding. Eddy was vandaag de beste van ons peloton. Steeds op kop het tempo bepalend. Opvallend voor een toertocht reden we steeds alleen. Denk dat de WIK rit vooral gravel en MTB rijders aantrekt. Over MTB en gravelers gesproken, naast de zes clubrit rijders hebben er nog enkele snelvoeters deelgenomen aan deze activiteit. Frank VDV heeft de MTB rit gereden. Björn M heeft met zijn zonen de 30km gravel gereden en Hans M, Erik S, en Michele R hebben met Exterminator Erwin D en zijn OAB bende de 100km gravel gereden. Even was er discussie of deze dissidenten ook recht hadden op punten. Gravel, MTB of familierit stond niet op het programma, laten we de deelname aan clubritten als standaard houden.
De rit zelf. In Kobbegem, na de eerste bevoorrading, en waar de Willy zijn zakken vol met koeken gestopt had, kreeg de Willy ook nog eens af te rekenen met mechanische pech. Zijn kopserie was weeral eens losgekomen en hij besloot rustig huiswaarts te keren. Willy was verdwenen en Patje besloot om eventjes het tempo omhoog te zwieren. Marc en mezelf hingen direct aan de rekker. Bij de volgende bevoorrading besloot Marc om door te rijden. “Ze halen me toch wel in”. We hebben Marc niet meer ingehaald want in Baardegem sloeg het noodlot weer toe. Omwille van opgestuikt asfalt, juist voor een vluchtheuvel, verloor Eddy D de controle over zijn fiets met een onvermijdelijke val tot gevolg. Even twijfelden we over Eddy zijn toestand. Hevig kermend lag hij daar op het asfalt. Bellen we de 112 of niet? Eddy gaf aan in orde te zijn maar zijn clubkledij is dat in elk geval niet. Even op zijn effen komen en overwegen om een hulplijn in te roepen om hem te komen depanneren. Eddy besloot om rustig terug naar huis te rijden, maar wij wilden hem niet alleen laten rijden, dus besloten we allemaal op een rustig tempo via de kortste weg terug te keren. Lag het aan de adrenaline, maar ineens begon den Eddy nog kop te trekken. Wat adrenaline met een mens kan doen. Waar koop je die flesjes?
Eigen stoef is van geen waarde, daarom had ik graag dat Eddy het verslag geschreven had. Maar dat ik als een speer naar boven schoot, en het peloton achter mij liet in Meuzegem, gaf me een goed gevoel vandaag. Yes I Can.
Den apero bij de Wik. Hans bestelde ne Vicaris Nano. Bleek deze 0,0 te zijn en niet te zuipen. Snel overgeschakeld naar Duvel. Het bier der bieren. Waarom piswater bestellen indien er engelenvocht beschikbaar is?