Klokslag 07h30 zijn we vertrokken op parking Coolhem richting Temse voor de Jan Bogaert classic. De volgwagen hebben we thuisgelaten wegens niet praktisch bij een georganizeerde rit. Op weg naar Temse waren we niet allen op weg naar Temse en bleek dat deze rit bij veel WTC ploegen geprogrammeerd stond zoals o.a. ook bij bevriende club Puurcycling. We kozen voor de 90 km alhoewel er ook wel liefhebbers voor de 125 waren.
Na een 50 km was er bevoorrading. Patrick uit Niel en kozijn van Willy VD was als gast mee.
En het wil toch wel lukken maar bij een scherpe polderbocht waar wegens dubbelzinnige signalisatie – gele maar vreemde pijl rechtdoor en pijlen rechts – laat in de remmen werd gegaan, kwam onze gast ten val, wiel geblokkeerd, effe de voorganger getoucheerd, wiel scheef en een onvermijdelijke duik voorover. Hij belandde op de rand van het beton verder tuimelend in de graskant. Jan Sijs was als eerste bij hem. Altijd goed om een dokter in de ploeg te hebben. Het verdict was snel duidelijk: sleutelbeenbreuk – een veel voorkomende kwetsuur bij koereurs en wielertoeristen.
We hadden Patrick – die intussen de thuisbasis verwittigd had om hem op te halen – afgeleverd aan een zorgzame B&B uitbaatster iets verderop.
Iedereen was blijkbaar toch wat aangedaan want het tempo erna was toch een deel rustiger – toch in het begin.
Dat fietsen met electronische schakeling niet altijd luxe betekent, ervaarde Chris. In Temse was zijn batterij platgegaan met ketting dan nog op de kleine plateau. En zo moest de rit dan verder in souplesse. Niet simpel als de wijzer regelmatig boven de 40 gaat. Blijkbaar dus best batterij nakijken na ritten met veel schakelwerk – zoals vorige week in de Gueuze-Lambic – of na 1500 km zoals de boekjes voorschrijven. Met een paar duwtjes is het Chris dan toch gelukt om samen de eindmeet te halen in Temse.
Patrick is in de namiddag al geopereerd door Jan. Dat is dan toch nog het goede nieuws.
Volgende week rijden we Velle-Terneuzen. Vertrek om 07h30 aan parking Coolhem.
